(3-1/2013)

To jest tak poważna zmiana, że niewielu pojmuje jej skalę. Przecież wydawałoby się, że to tylko kolejne medium, kolejny rodzaj masowej komunikacji, nic więcej, nie ma potrzeby się tym martwić. Tak mówią ci, którzy przyrównują Internet do telewizji. Tak jak wcześniej telewizję przyrównywali do radia. A jeszcze wcześniej radio do gazet. Gazety do książek. Książki do ręcznie przepisywanych rękopisów. Kolejne medium, może trochę większe, może z większym zasięgiem. Ale to tylko kolejne medium. Według nich nic się nie zmienia.

A to nieprawda. O ile wcześniej pojawianiu się kolejnych środków masowej komunikacji towarzyszyło rzeczywiście zwiększanie się ich skali oddziaływania, ale zachowywano zasadę podstawową, tak teraz Internet wywraca zasadę główną: że ktoś mówi, a ktoś inny słucha. Ktoś ma pieniądze, koneksje i koncesje – i ten mówi innym, jak należy żyć, co warto czytać, czego warto słuchać, co kupować, jak głosować.

To wszystko już przeszłość. Dziś na kogo innego się fokusujemy, zwracamy uwagę. Kogo innego słuchamy. Kto inny jest władny przekonać nas do takiego czy innego zachowania, zakupu, oddania głosu.

wydanie papierowewydanie elektroniczne

Spis treści

Jarosław KUŹNIAR
Piąta władza

Łukasz WRÓBEL
Dieta informacyjna

Paweł LISICKI
Dekalog redaktora

Nicholas CARR
Co Internet robi z naszym mózgiem?

Sławomir JASTRZĘBOWSKI
Mama Madzi ratuje media

Eryk MISTEWICZ
Czas monetyzacji

Piotr GABRYEL
Kodeks Złych Praktyk Wydawców Prasy

JP RANGASWAMI
Siła relacji

Tomasz SEKIELSKI
Jak organizuje się walki kogutów

Edi PYREK
Pachnidło

Konrad CIESIOŁKIEWICZ
Dziennikarstwo korporacyjne – powrót do źródeł

Jean-Paul OURY
Czarny PR w sieci

Tomasz WRÓBLEWSKI
Koniec dziennikarstwa: chińskie mury runęły

Agata CZARNACKA
Poezja epoki 2.0

Piotr VOELKEL
Przywrócić sens zadawaniu pytań

Justyna ŁUKASIK
Czas infografiki

Paweł GRAŚ
Sto czterdzieści ważnych znaków

Marek STANISZEWSKI
Strategia w chmurze?

ks. Piotr STUDNICKI 
Kościół w sieci: ewangelizacja 2.0

Richard KASTELEIN
Telewizja jaką znacie – się skończyła

Marjory van den BROEKE
Debata: Twitterodemokracja

prof. Emmanuel DUPUY
Cyberodstraszanie

Marcin BOSACKI
Media niestety wiedzą coraz mniej

Piotr GABRYEL
Debata: Czas optymizmu

Piotr LEGUTKO
Dziennikarze z zawodówki

Michał BONI
Czas przesuwania granic

Michał MAJEWSKI
Warto kształcić dziennikarzy – niekoniecznie w Polsce

WARTO PRZECZYTAĆ

Piąta władza, Jarosław KUŹNIAR

Dziennikarz TVN24.

Rzecz o odpowiedzialności ludzi mediów. O odpowiedzialności za słowa, czyny, a nawet intencje. Ale też o piątej władzy, jaką są dziś widzowie, czytelnicy, słuchacze – „uczestniczący jako odbiorcy mediów w szczuciu, poniżaniu i obrażaniu ludzi”, „współodpowiedzialni za medialny sukces i współwinni medialnym porażkom”. Głęboki i ważny tekst, godny szerszej dyskusji – czekamy na polemiki.

ABSTRACT: It is fashionable today to say that the media are responsible for the stupidity of the world, its shallowness, mediocrity, and pace it moves, or that they deprived people of their sense of dignity and reason. There is nothing more unfair than that. The media do not live by themselves. The fourth estate comes alive only when in touch with the audience. The audience is the fifth estate. The fifth estate may be compli

RESUME: Il est de bon ton aujourd’hui de dire que les médias sont responsables de la stupidité du monde, de sa faible profondeur, de sa médiocrité. Qu’ils ont enlevé aux gens le sens de la dignité et la raison. Rien ne serait plus injuste. Les médias ne vivent pas seuls. La quatrième autorité s’anime seulement en contact avec les destinataires. Les destinataires – c’est la cinquième autorité. La cinquième autorité peut être complice ou innocente, mais ne sera jamais neutre.

Mama Madzi ratuje media, Sławomir JASTRZĘBOWSKI

Redaktor naczelny „Super Expressu”.

Najwięcej emocji budzi dziś w przestrzeni publicznej sprawa, która dla wielu jest wymysłem dziennikarskim, dla innych graniem przez dziennikarzy na najniższych instynktach, dla jeszcze innych dowodem na upadek mediów. Poprosiłem autora tych wydarzeń i największego promotora sprawy Madzi z Sosnowca o jego opowieść.

ABSTRACT: “Please note how strongly the audience’s emotions were involved in this case, from compassion and despair through disbelief to condemnation and overt hostility. Such a swing, served live, has never happened so far”. That’s how chief editor of the Polish tabloid “Super Express” describes the case of Madzia from Sosnowiec, the death of a little girl that has been mediatized to the extreme limit. This was a sociological phenomenon never encountered in Poland before, a phenomenon that cause the mainstream media to follow the interests of the mass readership.

RESUME: «Veuillez noter à quel point les émotions du public sont impliquées dans cette affaire, de la compassion, du désespoir, à travers l’incrédulité, la condamnation et l’hostilité ouverte. Une telle variation d’émotions, en plus, servies en direct, n’a pas eu lieu jusqu’à maintenant» — le rédacteur en chef du tabloïd polonais «Super Express» décrit le cas de Madzia de Sosnowiec, la mort d’une petite fille, dans extrêmement médiatisée – un phénomène médial et social sans précédent en Pologne. En raison de ce phénomène, aussi les médias dominants ont dû suivre les intérêts du lectorat de masse.

Dekalog redaktora, Paweł LISICKI

Pisarz, publicysta, menedżer mediów. Od 1993 r. W „Rzeczpospolitej” – od 2000 do 2005 r. szef działu Opinie, a od 2006 do 2011 r. redaktor naczelny tego dziennika. W latach 2011–2012 redaktor naczelny tygodnika „Uważam Rze”. Autor książek „Nie-ludzki Bóg”, „Doskonałość i nędza”, „Jazon”, „Punkt oparcia”, „Próba”, „Powrót z obcego świata”, „Przerwa w pracy”. Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Poprosiłem Pawła Lisickiego – menedżera mediów, byłego redaktora naczelnego „Rzeczpospolitej” i „Uważam Rze”, o jego credo; o przepis na dobry tytuł; o receptę na sukces niezależnie, czy w mediach tradycyjnych, czy mediach nowych. Powstał bardzo ciekawy, inspirujący tekst, swoisty dekalog redaktora, publicysty, twórcy.

ABSTRACT: “Today’s journalism needs to be emotionally involved, which of course doesn’t mean partisan. But a journalist must be able to accurately read, express and name the most important social emotions, just as a writer once did. He cannot sit locked in an ivory tower, separated from the feelings experienced by his readers. He must remember, just as they do, that journalism is also about taking a stand,” says the former chief editor of the largest Polish daily “Rzeczpospolita” and founder of the weekly “Uważam Rze”, one of the biggest successes in the Polish media industry. He presents a decalogue of rules that should be binding on editors and directors of all the media whether printed or electronic.

RESUME: «Le journalisme d’aujourd’hui doit être impliqué émotionnellement. Cela ne signifie pas, bien sûr, impliqué politiquement. Mais le journaliste, comme autrefois l’écrivain, doit correctement lire les émotions sociales les plus importantes, doit être en mesure de les exprimer et de les nommer. Il ne peut pas s’asseoir enfermé dans une tour d’ivoire, séparé des sentiments qui accompagnent ses destinataires. Tout comme eux, il doit savoir que le journalisme est également la façon d’opter» – dit l’ancien chef du plus grand quotidien polonais «Rzeczpospolita» et le fondateur de la revue hebdomadaire «Uważam Rze» qui est l’un des plus grands succès dans les médias polonais. Il présente le décalogue, les dix règles qui doivent s’appliquer à tous les rédacteurs, chefs de médias traditionnels, sur papier ou en ligne.

Kodeks Złych Praktyk Wydawców Prasy, Piotr GABRYEL 

Były zastępca redaktora naczelnego „Uważam Rze”. Wcześniej naczelny „Wprost” i zastępca naczelnego „Rzeczpospolitej”. Członek Rady Programowej PAP dwóch kadencji, współtwórca listy 100 najbogatszych Polaków „Wprost” i Nagrody Kisiela, pomysłodawca prawyborów we Wrześni. Autor i współautor kilkunastu książek, m.in. „W pół drogi do Katynia”, „Testament Kisiela”, „Rozmowy ze Stefanem Kisielewskim”, „Piąta władza, czyli kto naprawdę rządzi Polską”.

Po tym, co wydarzyło się w redakcji „Rzeczpospolitej” pod koniec 2012 r. nic już nie będzie takie, jak wcześniej. Dla mnie istotny wydaje się też być sam mechanizm władania mediami przez duże grupy przemysłowe. Wejście wydawców na giełdy, łączenie ich z innymi biznesami, radykalnie zmienia dziennikarstwo. Oto obraz ostatniej wojny.

ABSTRACT: It’s in their own best interest that Polish publishers should as quickly as possible “renew vows” with readers, listeners, viewers, and advertisers. In the public sphere, it would involve a public signing of the Code of Good Practices of Press Publishers adopted in 2005, as well as an immediate compliance with its provisions. It would help improve relations between publishers and editorial teams, thereby increasing reliability and therefore prestige of the Polish media. Otherwise, there is no chance that readers, listeners, viewers, and therefore advertisers will treat seriously Polish press, radio and television. So there is no chance to do good business in the media either.

RESUME: Dans leur propre intérêt, le mieux compris, les éditeurs de la presse polonaise devraient le plus rapide possible «renouveler vœux» avec les lecteurs, les auditeurs, les téléspectateurs, ainsi qu’avec les annonceurs. Dans la sphère publique, cela signifierait même de signer publiquement le Code de bonnes pratiques des éditeurs de presse adopté en 2005 et de respecter immédiatement ses dispositions. Evidemment, cela contribuerait à améliorer les relations entre les éditeurs et les rédactions et, par conséquent, augmenterait le niveau de fiabilité, et donc de prestige, et renforcerait la position des médias polonais. Sans cela, nous ne pouvons même rêver que les lecteurs, les auditeurs, les téléspectateurs donc aussi les annonceurs puissent prendre au sérieux la presse, la radio et la télévision polonaise. Donc, nous ne pouvons pas rêver de faire de bonnes affaires sur le marché des médias.

Jak organizuje się walki kogutów, Tomasz SEKIELSKI

Pisarz, dokumentalista, reporter i dziennikarz telewizyjny oraz radiowy. Zdobywca najważniejszych nagród dziennikarskich: Wiktorów, Telekamer, laureat tytułu „Dziennikarz roku”. Współtworzył „Fakty” (TVN), „Kropkę nad i” (TVN), „Prześwietlenie” (TVN24), „Teraz my” (TVN), „Czarno na białym” (TVN24). Autor filmów dokumentalnych „Władcy marionetek” oraz „8:38”, a także powieści sensacyjnej „Sejf”. Od stycznia 2013 r. w TVP prowadzi autorski program „Po prostu”.

„Ktoś, kto przy jednym stole sadza Kazimierę Szczukę i Tomasza Terlikowskiego, z pewnością nie liczy na filozoficzną dysputę. Sam nie jestem bez winy. Zdarzało się, że nie mając pomysłu na program, albo przygotowując go na ostatnią chwilę, dobieraliśmy gości tak, jakbyśmy ustawiali walkę w ringu. Byle było widowiskowo, a jak są emocje, to są i widzowie” – szczery do bólu tekst. Polecam!

ABSTRACT: In a crowd of talking heads truth and lie lose significance. Fights of political cocks, or if you prefer bull terriers, suit both journalists and politicians. Neither of them has to be specially prepared. A journalist directs traffic and counts down to the end. Politicians focus on interrupting each other and getting on each other’s nerves with no holds barred. What matters is to stick to the party line and defend the good name of its leader. Such bashings enjoy great popularity, and if the viewer is happy, then the “show must go on”.

RESUME: Dans la foule de têtes parlantes, la vérité et le mensonge perdent leur sens. Les combats de coqs politiques ou, si vous préférez, de bull terriers sont confortables pour les journalistes et les politiciens. Ni les uns ni les autres ne doivent y être spécialement préparés. Le journaliste gère uniquement la circulation et compte le temps jusqu’à la fin. Les politiciens se limitent à se couper la parole et à se bouleverser, chaque moyen est autorisée. Il est important de respecter les lignes directrices du parti et défendre la réputation de son chef. De tels battages journalistiques profitent d’une grande popularité, si le spectateur est content, le «show must go on».

Dziennikarstwo korporacyjne – powrót do źródeł, Konrad CIESIOŁKIEWICZ

Od kilkunastu lat zajmuje się komunikacją, od pięciu lat dyrektor PR i sponsoringu Orange Polska. Doświadczenie zdobywał w organizacjach pozarządowych, biznesie i polityce. Był rzecznikiem prasowym rządu Kazimierza Marcinkiewicza. Pasjonat psychologii, certyfikowany coach.

Poprosiłem, aby najlepszy dziś w Polsce spec od dziennikarstwa firmowego, wcześniej rzecznik rządu i wzięty marketingowiec, opowiedział o swoim koncepcie, o koncepcie wyprzedzającym epokę upadku tradycyjnych firm medialnych, koncepcie stworzenia w firmie własnej redakcji, generowania własnego contentu. Nowe media to dla mnie bowiem również takie pomysły i ich profesjonalne realizacje.

ABSTRACT: The future belongs to private media. The crisis observed currently on the media market is largely a crisis of confidence in journalism. Corporate journalism comes as a response to this crisis. Private media represent a comeback to the sources of journalism in general. Corporate journalism, i.e. a conscious creation and distribution of one’s own contents, is today necessary for the functioning of businesses and other organizations. The author bypasses critical opinions of experts, journalists, and competitors to communicate directly with the audience.

RESUME: L’avenir appartient aux médias d’entreprise. La crise observée sur le marché des médias est essentiellement une crise de confiance dans le journalisme. Le journalisme d’entreprise devient une réponse à cette crise. Les médias d’entreprise constituent un retour aux sources du journalisme en général. Le journalisme d’entreprise, donc la création consciente et la distribution de ses propres contenus, est actuellement nécessaire pour le fonctionnement du monde des affaires et d’autres organisations. Le destinateur d’informations évite les opinions critiques d’experts, de journalistes et de la concurrence et communique directement avec les destinataires.

Koniec dziennikarstwa: chińskie mury runęły, Tomasz WRÓBLEWSKI

Redaktor naczelny tygodnika „Newsweek Polska” (2001–2004, 2005–2006), magazynu „Profit”, „Dziennika Gazety Prawnej” (2010–2011), dziennika „Rzeczpospolita” (2011–2012). Był też zastępcą redaktora naczelnego w dzienniku „Życie” i tygodniku „Wprost”, wprowadził na polski rynek miesięcznik „Forbes”, w Polskapresse odpowiadał za wprowadzenie dziennika „Polska”. Studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył Wydział Nauk Politycznych na Uniwersytecie w Houston.

80% tekstów w polskich mediach ma swój początek w agencjach Public Relations. Ten wskaźnik rośnie. Chińskie mury oddzielające redakcje od struktur odpowiedzialnych za pozyskiwanie pieniędzy nie istnieją. Jeśli po raz pierwszy ktoś ma to zjawisko opisać w naszym kraju, to powinien być to szef największych polskich redakcji. Ważny, dotykający istoty zawodu tekst.

ABSTRACT: Brand journalism has dominated the collapsing, crisis-hit media industry. Increasingly, it draws inspiration from texts published in other newspapers, which were itself inspired too. To make their work easier, PR people ask befriended editors to build on texts in other journals, or develop topics addressed previously in television. This is a fantastically functioning network, surprisingly efficient in cutting through traditional animosities between journals. A survey conducted by Harris Interactive, a leading U.S. provider of the electronic media market research, on behalf of MediaBrix suggests that 45 percent of people (in Facebook the figure is as much as 57 percent) do not distinguish between marketing-driven and authentic content, and 66 percent do not notice marketing contents being smuggled into editorial materials of recognized newspapers.

RESUME: Le brand journalism, à savoir, les matériaux qui ont dominé les médias touchés par la crise. De plus en plus, l’inspiration est un texte qui a paru dans un autre journal, mais lui, il a aussi été inspiré. Afin de se faciliter leur travail, les employés des relations publiques demandent des éditeurs qu’ils s’appuient sur ces textes dans d’autres titres ou qu’ils développent un sujet de télévision. Ce réseau fonctionne fantastiquement. Il surmonte étonnamment facilement l’animosité traditionnelle entre les journaux. Les recherches menées par MediaBrix, la société américaine Harris Interactive qui analyse depuis des années le marché des médias électroniques, indiquent que 45% des personnes ne fait pas de distinction entre le contenu inspiré par le marketing du contenu authentique, sur Facebook elles constituent jusqu’à 57%. Et 66% des personnes ne remarquent pas lorsqu’un contenu est introduit dans les documents rédactionnels de journaux reconnus.

Przywrócić sens zadawaniu pytań, Piotr VOELKEL

Jeden z najbardziej kreatywnych, inspirujących Polaków. Współwłaściciel grupy kapitałowej VOX, Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, School of Form, WSNHID w Poznaniu.

Niewielu jest takich ludzi w Polsce. Potrafiących stawiać oczywiste pytania. Namawiających do zmiany paradygmatów, stałych poszukiwań i… popełniania błędów! „Jeżeli wszystko nam się udaje, to znak, że działamy zbyt konserwatywnie, asekuracyjnie” – zauważa. Kontynuacja bloku tekstów Steve’a Jobsa i prof. Michała Kleibera o kreatywności z numeru 2 „Nowych Mediów”. Polecam!

ABSTRACT: Taking up bold challenges, changing the world – these are the tasks for audacious people. The measure of whether we are courageous enough is our mistakes or failed projects. If everything goes smoothly, it is a sign that we are too conservative, too prudent. The ongoing and, in many ways thanks to the Internet, speeding transformation is changing us more and more in anthills and hives. A number of structures and relationships, as well as information channels will democratize. The same will happen to institutions, including universities, some of which still have medieval-like structures and practices that seem ridiculous today, injure progress and block necessary changes. Faculties and lectures in school buildings will have no sense. Instead, lectures will be available on the Internet, students will be given the opportunity to learn at any time and place, and lecture hours will be spent on exchanging ideas and solving tasks together. In such a close relationship with students, professors will build their authority every day.

RESUME: La volonté de prendre des défis courageux, de changer le monde est une tâche pour les audacieux. La mesure de savoir si nous sommes assez courageux, sont nos erreurs, des projets échoués. Si tout se passe bien, c’est un signe que nous sommes trop prudents, trop craintifs. La transformation qui a lieu aujourd’hui, aussi grâce à l’Internet, accélère, nous transforme de plus en plus en fourmilières et essaims. Beaucoup de nos structures et relations, et l’accès à l’information vont se démocratiser. Le même destin attend aussi les institutions et les universités dont certaines ont des structures et pratiques de l’époque médiévale, qui sont maintenant drôles, entravent le progrès, bloquent des changements nécessaires. Les cours à l’intérieur de l’école vont perdre leur sens. Ils seront remplacés par des conférences sur l’internet, la possibilité d’apprendre à tout moment et lieu, et les heures de cours seront consacrées pour l’échange d’idées, la résolution de tâches en groupe. Les professeurs vont construire chaque jour leur autorité dans une telle relation étroite avec les étudiants.

Sto czterdzieści ważnych znaków, Paweł GRAŚ

Sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i rzecznik prasowy rządu Donalda Tuska, od 1998 r. poseł na Sejm RP. Absolwent dziennikarstwa w Instytucie Nauk Politycznych UJ.

Premier Donald Tusk i wszyscy ministrowie jego rządu są dziś obecni na Twitterze – najszybszym i wręcz pod ich potrzeby skrojonym medium. Medium, dzięki któremu mogą opowiadać swoje historie, prostować niedokładne informacje, reagować. Dlaczego to tak ważne narzędzie, wyjaśnia minister Paweł Graś. Pierwszy Rzecznik Prasowy Rządu epoki 2.0.

ABSTRACT: Prime Minister Donald Tusk and all the ministers are now present on Twitter – a fast medium almost tailored to their needs. A medium thanks to which they can tell their stories, correct inaccurate media information, react. Minister Pawel Gras, the first government spokesperson in the 2.0. epoch, explains why the tool is so important. For him, Twitter helps to take the temperature of public debate, because it shows emotions of many social groups 24 hours a day, 7 days a week. It is a huge “focus group”, which immediately responds to every event, every statement appearing in the public space. And these emotions are real, words and comments uttered on the spur of the moment are the most valuable because spontaneous and from the heart.

RESUME: Le Premier ministre Donald Tusk et tous les ministres de son gouvernement sont actuellement présents sur Twitter – le média le plus rapide et adapté à leurs besoins. Le média qui leur permet de raconter leurs histoires, de corriger les informations inexactes des médias, de réagir. Le ministre Paweł Graś, porte-parole du gouvernement, explique pourquoi cet outil est tellement important. Le premier porte-parole du gouvernement de l’époque 2.0. Pour lui, Twitter permet d’examiner la température d’un débat public, car il montre les émotions de nombreux groupes sociaux 24 heures par jour, 7 jours par semaine. Il s’agit d’un groupe cible énorme qui répond immédiatement à chaque événement, à chaque déclaration apparaissant dans l’espace public. Et ce sont de vraies émotions, les mots et les commentaires prononcés à l’impulsion du moment, les plus précieux car spontanés et provenant du cœur.

Kościół w sieci: ewangelizacja 2.0, ks. Piotr STUDNICKI 

Doktorant na wydziale komunikacji społeczno-instytucjonalnej Uniwersytetu Świętego Krzyża w Rzymie, współpracownik Think Tanku Family and Media, publikuje w tygodniku „Gość Niedzielny” i na portalu Wiara.pl.

Nowe media ułatwiają nie tylko zarządzanie informacją, ale też budowanie i rozwój samych społeczności. Nie powinno więc dziwić, że przyciągają ekspertów i praktyków ewangelizacji. Nie powinno więc dziwić, że na Twitterze pojawił się Papież Benedykt XVI, a być może za kilka lub kilkanaście lat księża będą podczas mszy czytać modlitwy z… ekranu wbudowanego w ołtarz.

ABSTRACT: New media make it easier to manage information on a mass scale, without going through the traditional means of communication, but also facilitate building and developing communities themselves. No surprise therefore that they attract experts and practitioners of evangelization. No surprise that Pope Benedict XVI is present on Twitter, and perhaps in a few years’ time priests will use a screen built into the altar to read during a mass.

RESUME: Les nouveaux médias facilitent la gestion de l’information sur une grande échelle, sans passer par les moyens traditionnels de communication, mais ils facilitent aussi la création et le développement des communautés elles-mêmes. Donc, il ne faut pas s’étonner qu’ils attirent des experts et des praticiens de l’évangélisation. Donc, il ne faut pas s’étonner qui sur Twitter est apparu le Pape Benoît XVI, et peut-être, dans quelques années ou quelques dizaines d’années, lors de la messe les prêtres des prières d’un écran intégré à l’autel.

Debata: Twitterodemokracja, Marjory van den BROEKE

Na rysunku - Igor Mintusow

Guru politmarketingu w Rosji. Słynna szkoła rosyjskiego PR politycznego, wystąpień Władimira Putina i Dmitrija Miedwiediewa, to właśnie jego szkoła. Również intensywnie rozwijane w Rosji techniki narracyjne.

XXII Forum Ekonomiczne w Krynicy po raz kolejny już stało się najważniejszym miejscem dyskusji o marketingu politycznym w Europie Centralnej i Wschodniej. Do debaty o tym, jak wygrywać kampanie polityczne w czasach nowych mediów, zaprosiłem Igora Mintusowa, Marjory van den Broeke, Marka Purseya i Jean-Paula Oury.

ABSTRACT: The 22nd Economic Forum in Krynica has once again become the most important venue for the discussion on political marketing in Central and Eastern Europe. To a debate on how to win political campaigns in the time of new media, I invited Igor Mintusov, Marjory van den Broeke, Mark Pursey and Jean-Paul Oury. We discussed the model of direct democracy in social networks, twitterdemocracy. It's on the web that politicians make their choices, decide on legislation. Is this how the relationship between new media and politics will look like in the future?

RESUME: Le XXIIe Forum Economique à Krynica est redevenu le lieu le plus important pour la discussion sur le marketing politique en Europe centrale et orientale. Au débat sur la façon de gagner des campagnes politiques à l'époque des nouveaux médias, j'ai invité Igor Mintusow, Marjory van den Broeke, Mark Pursey et Jean-Paul Oury. Nous avons discuté le modèle de la démocratie directe dans les réseaux sociaux, de la démocratie sur Twitter. Sur l’Internet, se font les choix de politiques, les votes sur la législation. Est-ce l'avenir de la relation des nouveaux médias avec la politique?

Media niestety wiedzą coraz mniej, Marcin BOSACKI

Rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 80. działacz młodzieżowej opozycji w Poznaniu, od 1990 do 2010 r. dziennikarz „Gazety Wyborczej”, m.in. szef działu Zagranicznego i korespondent w USA.

Były szef działu zagranicznego dużej gazety, dziś rzecznik MSZ to osoba, w której analizę zmiany na rynku mediów wczytać należy się z wielką uwagą. Pisze o tym, jak MSZ otwiera własne kanały dystrybucji treści, odpowiadając na rewolucję technologiczną. I broni tajemnicy dyplomatycznej – rozwiązania niezbędnego także z uwagi na słabnącą samoorganizację i jakość mediów tradycyjnych.

ABSTRACT: Former head of the foreign desk of «Gazeta Wyborcza», once the largest daily in Poland, today spokesman of the Ministry of Foreign Affairs is the person whose analysis of the changes in the media market should be read very attentively. He writes about how the MFA opens its own channels of information distribution to keep up with the technological revolution. He also defends diplomatic secret – a solution necessary also due to the weakening self-organization and quality of the traditional media. There is no turning back from the communication strategy of direct contact with MFA’s stakeholders through Twitter, blogs, videos. In the Ministry of Foreign Affairs, in the entire public administration, but also anywhere else it’s going to be an increasingly important part of work – no, not of press services any more, but of social communication services.

RESUME: L’ancien chef du service étranger du plus grand journal autrefois en Pologne, aujourd’hui, porte-parole du Ministère des Affaires Etrangères, c’est une personne dont l’analyse de l’évolution du marché des médias doit être lue avec le plus grand soin. Il écrit à propos de la façon dont le Ministère des Affaires étrangères ouvre ses propres canaux de distribution de contenu, en répondant à la révolution technologique. Et il défend le secret diplomatique – les solutions nécessaires aussi en raison de l’affaiblissement de l’auto-organisation et de la qualité des médias traditionnels. La stratégie de communication du Ministère des Affaires Etrangères visible sur Twitter, blogs, vidéos, du contact direct avec les personnes intéressées par les actions du ministère, est irréversible. Au sein du Ministère des Affaires Etrangères et dans toute l’administration, cela sera une partie de plus en plus importante du travail des services – non, nos seulement des services de presse mais des services de communication sociale.

Dziennikarze z zawodówki, Piotr LEGUTKO

Dziennikarz, publicysta, pedagog. Debiutował w „Tygodniku Powszechnym”. Od 1991 do 1997 r. w „Czasie Krakowskim”, także jako redaktor naczelny. Szef publicystyki TVP 1, zastępca dyr. Agencji Informacji TVP. Od 2007 do 2011 r. redaktor naczelny „Dziennika Polskiego”, obecnie pracuje w „Gościu Niedzielnym”. Współautor (z Dobrosławem Rodziewiczem) „Gry w media” i „Mitów IV władzy”, autor „Sztuki debaty”, „Jadu medialnego”, „Kodu buntu”, „Dlaczego zawiedliśmy?”. Wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Czas na poważną debatę o przyszłości kształcenia na polskich uczelniach w kierunkach takich, jak dziennikarstwo, media, komunikacja społeczna. Jaka jest jakość studiów? Które mogą być uznane za modelowe w Polsce? Jak kształcić polskich dziennikarzy przyszłości, a więc kadry nowych mediów? Rozpoczynamy dyskusję.

ABSTRACT: It’s time to open a serious debate about the future of Polish higher education institutions in the fields such as journalism, media, social communication. What’s the quality of teaching? Which study fields can be considered as model ones in Poland? How to educate Polish journalists of the future and thus the new media staff? The text below is meant to open a discussion on this subject. Forming characters is more important than professional training. In times when people are losing trust in journalists, it’s even a basic qualification. Practising various skills becomes less important because of the pace of technological change. You will make little use of them anyway. By contrast, virtues do not lose their value regardless of the material and carrier the journalist deals with. So if we have schools for journalists in times when journals seem to be losing ground, let’s have them at least produce decent people. These will do good everywhere.

RESUME: Il est temps pour un débat sérieux sur l’avenir de l’éducation dans les écoles polonaises dans les domaines comme le journalisme, les médias, la communication sociale. Quelle est la qualité des études? Quelles études peuvent être considérées comme un modèle en Pologne? Comment éduquer les journalistes polonais donc les employés futurs des nouveaux médias? Nous commençons par ce texte la discussion sur ce sujet. Plus importante de la formation professionnelle est la formation de l’esprit. À l’époque où la confiance dans les journalistes est de plus en plus faible, c’est une qualification de base. Le développement de diverses capacités devient moins important, aussi en raison de la rapidité des changements technologiques. Elle devient rapidement inutile. Une chose différente est la série de vertus qui ne perdent pas leur valeur, indépendamment du matériel et des médias avec lesquels le journaliste a à faire. Donc, si nous avons des écoles pour les journalistes à l’époque de la disparition des journaux, éduquons d’au moins des gens honnêtes. Ils sont utiles partout.

Warto kształcić dziennikarzy – niekoniecznie w Polsce, Michał MAJEWSKI

Dziennikarz tygodnika „Wprost”, współzałożyciel Fundacji Reporterów.

Szukamy takich projektów. Nie ma chyba dziś ciekawszej, a jednocześnie bardziej autentycznej inicjatywy polskich dziennikarzy. Pełnej świeżości, pasji, konkretnego działania. Opowieść Michała Majewskiego mówi o tym, że nie warto załamywać rąk. I warto kształcić dziennikarzy. Niekoniecznie w Polsce.

ABSTRACT: In 2010, a couple of Polish journalists founded the “Reporters Foundation. Centre to promote journalism in Eastern Europe”. There is probably no other Polish journalistic initiative today that would be more interesting and also more authentic. It is conspicuous in its freshness, passion, as well as concrete and tangible action. Against a background of complaints about what is happening to journalism, young Polish journalists decided to help their colleagues from the East. They organize workshops, trainings and competition for the most interesting articles for which more than 1,100 works were put up from Ukraine, Belarus, Armenia, Azerbaijan, Georgia and Moldova.

RESUME: En 2010, quelques journalistes polonais ont créé « la Fondation des Reporters. Centre de promouvoir le journalisme en Europe de l’Est». Actuellement, il n’y a pas sans doute aujourd’hui d’initiative plus intéressante et aussi plus authentique des journalistes polonais. Notre attention est attirée par la fraîcheur, la passion, des actions concrètes et mesurables. À l’époque où il y a des plaintes au sujet de ce qui se passe dans le journalisme, les jeunes journalistes polonais ont décidé d’aider leurs collègues à l’Est. Ce projet comprend des ateliers, formations et le concours pour les articles les plus intéressants, auquel ont participé plus de 1100 œuvres d’Ukraine, de Biélorussie, d’Arménie, d’Azerbaïdjan, de Géorgie et de Moldavie.

Co Internet robi z naszym mózgiem?, Nicholas CARR

Jeden z najbardziej znanych amerykańskich badaczy Internetu i społeczeństwa sieci, absolwent Harvardu, redaktor „Harvard Business Review”. Autor m.in. „Does it matter?”, „The big switch” i „Shallow”, która ukazała się w Polsce nakładem wydawnictwa Helion pod tytułem „Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasz mózg”. To rozwinięcie eseju z 2008 r. „Czy Google sprawia, że jesteśmy głupsi”, w którym po raz pierwszy postawił radykalną tezę, że nowe media zmieniają nie tylko nasze przyzwyczajenia, ale także nasze mózgi.

Pierwsza głośna krytyka sieci wyszła spod pióra Nicholasa Carra. Internet wpływa na nasze mózgi, zmienia architekturę poznania, sposób naszego funkcjonowania. Sieć działa neuroplastycznie. Nowe media „tresują nasze mózgi” – twierdzi Carr i przytacza w swych tekstach mnóstwo przykładów. Wnioski, które przedstawia, i tezy, jakie stawia jako pierwszy – są warte bardzo uważnej lektury.

ABSTRACT: Nicholas Carr has made the first spectacular critique of the web. The Internet affects our brains, changes the architecture of cognition and the way we function. The web operates using the phenomenon of neuroplasticity. New media train our brains, says Carr and illustrates it with numerous examples in his texts. The conclusions he makes and the theses he is the first to propose deserve a careful reading. What we are trading away in return for a boundless wealth – and only a curmudgeon would refuse to see it – is “our old linear thought process”. Calm, focused, undistracted, the linear mind is being pushed aside by a new kind of mind that wants and needs to take in and dole out information in short, disjointed, often overlapping bursts – the faster, the better.

RESUME: La première critique important de l’Internet a été écrite par Nicholas Carr. L’Internet influence nos cerveaux, change l’architecture de la cognition, la façon dont nous fonctionnons. Le réseau fonctionne neuroplastiquement. Les nouveaux médias «disciplinent» nos cerveaux – Carr dit et cite dans ses textes beaucoup d’exemples. Les conclusions qu’il présente et les thèses qu’il avance comme le premier méritent une lecture attentive. En échange de la richesse sans bornes que nous donne l’Internet (seulement un grognon ne veut pas la voir), nous donnons «notre ancien processus de pensée linéaire.» L’esprit linéaire calme, concentré, tranquille est écarté par un nouveau type d’esprit qui veut et a besoin de recevoir et de donner des informations dans de courtes portions chaotiques et qui se croisent souvent – le plus tôt sera le mieux.

Dieta informacyjna, Łukasz WRÓBEL

Główny analityk Noble Securities.

Ten koncept zachwyca. Analityk finansowy w trakcie największej konferencji dla inwestorów indywidualnych w Polsce w czerwcu 2012 r. opowiadał, jak przestać martwić się szumem informacji i nauczyć się konsumować pięć informacyjnych posiłków dziennie, aby wiedzieć więcej, niż 90% inwestorów. Poprosiłem, aby napisał o tym tekst.

ABSTRACT: During one of the biggest conferences for individual investors in Poland in June 2012, a financial analyst was talking about how to stop being concerned with the information noise and how to learn to consume five information meals a day so to know more than 90% of investors. He compared the consumption of information to eating, and he recommends being mindful when selecting incoming information just as nutritionists recommend moderation in eating.

RESUME: Lors de la plus grande conférence pour les investisseurs individuels en Pologne en juin 2012, un analyste financier a dit comment arrêter de se soucier du bruit d’informations et apprendre à consommer cinq repas d’informations par jour pour savoir plus que 90% des investisseurs. Il a comparé l’utilisation d’informations avec l’utilisation de la nourriture et, comme les nutritionnistes recommandent une consommation modérée, il recommande une plus grande attention à la sélection d’informations qui viennent chez nous.

Czas monetyzacji, Eryk MISTEWICZ

Konsultant strategii marketingowych. Współautor „Anatomii władzy” (2010), autor „Marketingu narracyjnego” (2011). Laureat polskiego Pulitzera, Nagrody Głównej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1995). Promotor narzędzi komunikacji masowej 2.0. Pracuje jako doradca instytucji, firm i osób publicznych. 

Tak jak nie ma za darmo obiadów, tak nie ma darmowej poczty w internecie, nie ma darmowej wymiany zdjęć z przyjaciółmi, ani – także za darmo – możliwości opowiedzenia im swoich historii, a choćby i tego, gdzie teraz jesteśmy, co robimy. Ten tekst nie jest odkrywczy. Raczej zwraca uwagę na czas, w który wchodzimy. Czas monetyzacji.

ABSTRACT: Data has become the coin of marketing 2.0. According to the Boston Consulting Group, the value of the information gathered about Europeans will exceed EUR 1,000 billion. It will provide Europeans with personalized and arguably the most effective possible message. Had Facebook not floated on the stock market, we would probably have been unaware of the number of web services where we carefreely leave our data. However, Facebook begins to offer increasingly accurate user’s bases, and suggests how to make use of the collected information. It is intent on becoming the world’s major communication tool, the principal instrument for advertisers and marketers. This way Facebook escapes pressure from investors worried by the low valuation of its stock, and gives to understand that it has leverage on purchasing decisions of one billion people on the planet. Here comes the era of monetization of once gratuitous services.

RESUME: Les données sont devenues une pièce de marketing 2.0. En 2020, la valeur d’informations recueillies sur les Européens dépassera 1.000 milliard d’euros – selon Boston Consulting Group. Elles permettront à adresser aux Européens un message personnalisé, sans doute le plus efficace possible. Si Facebook n’est pas entré dans le marché boursier, nous n’aurions pas remarqué la quantité de sources où nous laissons avec joie nos données. Toutefois, Facebook commence à divulguer des bases d’utilisateurs de plus en plus précises, il montre à quoi on peut utiliser des informations recueillies. Il veut devenir le principal outil de communication dans le monde, le principal outil pour les annonceurs et les commerçants. Il échappe ainsi à la pression des investisseurs inquiets d’une faible valorisation de ses actions. Cela prouve qu’il a accès aux décisions d’achat d’un milliard de personnes sur la planète. Commence l’époque de la monétisation de services gratuits jusqu’à maintenant.

Siła relacji, JP RANGASWAMI

Ekonomista, dziennikarz finansowy i popularyzator nowych mediów. Zdeklarowany zwolennik open source. Jego zainteresowania w ostatnich latach dotyczą nowoczesnej edukacji. Urodził się w Kalucie i mieszkał tam przez połowę swojego życia. W 1980 r. wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Prowadzi blog Confusedofcalcutta.com.

„Kiedy przekazujecie między sobą rzeczy nie mające postaci fizycznej, tak jak myśli czy idee, i są one kopiowane, przekazywane dalej, wówczas nie tracą, lecz zyskują na wartości” – to zdanie JP Rangaswami pojawia się dziś w najważniejszych biznesowych prezentacjach. Jeden z moich ulubionych „humanistów świata nowych mediów” w inspirującej opowieści o tym, jak ważna jest siła relacji.

ABSTRACT: There is no success without concern for the client, without a truly individual relation. When a relationship is disturbed, things do not work properly. People treated like numbers on an assembly line refuse to cooperate with business that treats them this way. In the era of new media, digital infrastructure can be used to facilitate contacts, exchange ideas, gather knowledge of tastes and preferences. Digital infrastructure simplifies searching products, comparing prices, placing and processing orders or settling payments. However, the most important issue in business is a personal relationship.

RESUME: Il n’y a pas de succès sans souci pour le client, sans une relation individuelle. C’est en raison d’un bouleversement de cette relation que quelque chose ne fonctionne pas. Les personnes traitées comme des numéros sur la ligne d’assemblage, de réception, refusent de coopérer avec une entreprise qui les traite d’une telle façon. À l’heure des nouveaux médias, l’infrastructure numérique peut être utilisée comme un outil pour faciliter le maintien de contacts, l’échange d’idées, la connaissance de goûts et préférences. L’infrastructure numérique simplifie les étapes liées à la recherche de produits, à la comparaison de prix, à la passation de commandes, à l’exécution et au règlement. Cependant, la question la plus importante devient la relation.

Czarny PR w sieci, Jean-Paul OURY

Jeden z czołowych francuskich ekspertów w zakresie wizerunku publicznego w sieciach społecznościowych. Dyrektor regionalny ds. Europy wschodniej i rozwoju biznesu JIN. Jego specjalizacja to zarządzanie kryzysem reputacji w sieci.

Poprosiłem mistrza budowania wizerunku w Internecie, który pracuje z największymi firmami i osobami publicznymi Francji, o przepis na destrukcję. Destrukcję wizerunku, pozycji, w ciągu 24, może 48 godzin – wyłącznie z wykorzystaniem nowych mediów. Zadanie diaboliczne. Czy wykonalne?

ABSTRACT: Destructing the image in 24 or 48 hours – using exclusively new media – is possible. Here are 10 recipes to ruin one’s e-reputation, a kind of the black PR on the web: 1. Private video goes online - something that should never happen; 2. Users’ opinions; 3. Video distortion; 4. Facebook – a grandstand for protest; 5. Misguided idea on the web; 6. Destructor of trending topics; 7 Problematic “Google Suggest”; 8. Merciless “Google Bomb”; 9. Your opponent’s blog; 10. Petition that says “no”.

RESUME: La destruction de l’d’une image, d’une position dans les 24, peut-être les 48 heures – seulement avec l’utilisation des nouveaux médias – est possible. Voici dix points de la dévastation d’une bonne image, une sorte de promotion négative dans l’Internet: 1. Un vidéo privé se trouve sur l’Internet bien qu’il ne doive jamais être là, 2. Commentaires des internautes, 3. Déformation d’enregistrements vidéo, 4. Facebook comme tribune de protestation, 5 Fausse idée sur l’Internet, 6 «Meurtiers» des sujets les plus populaires (trending topics) 7; Google Suggest problématique, 8 Google Bomb impitoyable, 9 Blog d’un adversaire, 10 La pétition, qui dit «non».

Pachnidło, Edi PYREK

Coach biznesu, doradca szefów największych polskich firm, marketingowiec i podróżnik, autor filmów, książek, spektakli teatralnych.

Sieć zaburza postrzeganie drugiego człowieka. W relacji nawiązywanej za pośrednictwem komunikatorów poznajemy się poprzez słowo, czasami obraz, dźwięk – i nic więcej. Wyobraźnia, idealizacja, powstawanie relacji ułomnych. Nie wyczuwamy drugiego człowieka w pełni. O tym jest ten mądry, ciekawy tekst.

ABSTRACT: How can relationships look like when we get to know each other, and then maintain contact mostly through Twitter, Facebook, or phone? What’s the future of a world in which we deliberately deprive ourselves of a true smell of the people close to us? Is a genuine friendship and love possible if we know each other only by sight, and not by smell? Won’t our emotions towards the people whom we know from Skype or Facebook depend on the smells we felt in our immediate environment the moment we first contacted them and a mythical “first impression” was created? And last but not least, what will the world be like in which one of the most important senses has been reduced so strongly?

RESUME: Comment peuvent être les relations si nous faisons connaissance et ensuite nous contactons essentiellement par le biais des médias, tels que Twitter, Facebook, téléphone? Qu’est-ce qui va se passer dans le monde où nous nous privons délibérément de la vraie odeur de nos proches? Est-il possible d’avoir de vraies amitiés et l’amour, si nous ne nous connaissons que par la vue, et non par l’odorat? Peut-être les émotions liées à des gens que nous connaissons à travers Skype ou Facebook dépendront de ce que nous avons ressenti dans notre environnement d’odeurs, quand nous les avons contactés pour la première fois et lorsque cette «première impression» mythique est née ? Et last but not least – comment sera le monde dans lequel l’un des sens les plus importants a été si fortement réduit?

Poezja epoki 2.0, Agata CZARNACKA

Filozofka, tłumaczka, analityczka polityki. Od marca 2012 r. redaktor naczelna portalu Lewica24.pl. Naukowo – w Instytucie Filozofii UW bada normalność.

Poezja znalazła swoje miejsce w niesamowitym, choć oczywistym dziś miejscu: w sieci. Tam publikowana, komentowana, przekazywana dalej, nagradzana, ale i udoskonalana. Jak wiersz wzbogacany przez kolejnych czytelników, w ciągłym procesie twórczym – online. Bowiem w poezji czasu 2.0 wiersz nigdy nie jest skończony, wciąż transformuje. Bardzo ciekawe, nieopisywane dotąd zjawisko!

ABSTRACT: Poetry has found its place in an amazing, albeit obvious place today: the web. It is published, commented, passed on, awarded, but also improved like a poem enriched by successive readers in a continuous creative process – online. In a 2.0 world, a line of poetry is never finished, it evolves continuously. A very interesting phenomenon not addressed yet!

RESUME: La poésie a trouvé sa place dans un univers étonnant, mais évident aujourd’hui: sur l’Internet. La poésie y est publiée, commentée, divulguée, appréciée, mais également améliorée. Comme un poème est enrichi par les lecteurs successifs, dans un processus continu de création – en ligne. Car dans la poésie de l’époque 2,0, le poème n’est jamais achevé, il se transforme toujours. C’est un phénomène très intéressant, pas encore décrit!

Czas infografiki, Justyna ŁUKASIK

Popularyzatorka Pinterestu w Polsce. Prowadzi firmę warsztat PR specjalizującą się w nowych formach przekazu. Na stałe publikuje w „Trendy art of living”.

Na początku były ryty naskalne. Komunikacja uproszczona do granic. Potem, wraz ze społeczną elitą, pojawiły się papirusy, inkunabuły, książki. Potem gazety, szybkie i coraz szybsze przekazy. Wpisy w 140 znakach Twittera. Posty ograniczone do kilku słów. Publikacje zawierające jedynie emotikonki lub zdjęcia. Czyż może więc dziwić nagła eksplozja infografiki? I jak najlepiej wykorzystać ją w komunikacji masowej?

ABSTRACT: It is hard to imagine today that new media and internet marketing could exist without infographics. Political marketing likewise. Their importance has recently been recognized by the creator of the Polish Prime Minister’s new website. The City of Lodz can also boast of great infographics created by Marcin Luszczynski. In an innovative, vivid and very effective manner they represent major components of the city’s budget and its complicated structure, as well as the latest investment projects and the city’s ubiquitous “change”. The use of infographics in political communication came from the United States: Barack Obama, on his official Facebook profile, until recently greeted us from a photo based on infographics titled “Job creation”. How to make the best use of infographics in mass communication?

RESUME: Il est impossible aujourd’hui d’imaginer que les nouveaux médias ou le marketing d’internet puissent exister sans l’infographie. Cela concerne aussi le marketing politique. Leur force a été récemment appréciée en Pologne par les créateurs du nouveau site Web du bureau du Premier ministre. La mairie de la ville de Lodz peut se vanter d’images infographiques excellentes créées par Marcin Łuszczyński. D’une façon moderne, vive et très efficace, elles représentent entre autres les composantes principales du budget de la ville et sa structure complexe. Mais aussi des investissements récents et «le changement» omniprésent à Lodz. L’utilisation de l’infographie dans la communication politique est venue des États-Unis: sur son profil officiel sur Facebook, Barack Obama nous a accueillis jusqu’à récemment avec une photo basée sur une image infographique, intitulée «Job creation». Quelle est la meilleure utilisation de l’infographie dans la communication de masse?

Telewizja jaką znacie – się skończyła, Richard KASTELEIN

Wydawca i współtwórca Appmarket.tv, pierwszej społeczności skupionej wokół aplikacji tv i widgetów. Dyrektor zarządzający Agora Media Innovation Ltd. Nadającej ton światowej dyskusji na temat przyszłości telewizji. Wykładowca Uniwersytetu Groningen Hanze, gdzie zajmuje się przyszłością telewizji społecznościowej.

Teza, którą postawiłem, że po upadku gazet i prasy drukowanej kolejnych problemów na rynku mediów doświadczą stacje telewizyjne – zaczyna się urzeczywistniać. Rynek reklamy już się zorientował, że kierowane do stacji TV środki nie gwarantują takiego wpływu na konsumentów, jak dotychczas. Poprosiłem najlepszego europejskiego eksperta nowych mediów, specjalizującego się w rynku telewizyjnym – o jego analizę.

ABSTRACT: We are about to enter the era of “orchestrated media” – the appearance of an interactive offer available simultaneously on multiple devices. We will be able to fully synchronize communication via SMS, Facebook and Skype using interchangeably a phone, a tablet or a computer. Interactive television SocialTV will make it possible to find and share information owing to functionalities available on the second screen. Gamification introduced by Playalong TV will allow interactive watching, something already tried by the viewers of such programs as The Voice of Holland, or the Million Pound Drop UK. The second device will give us access to additional content - entries on Twitter, video from behind the scenes, Premium News (VIP), making TV programs more attractive and giving them added value. What is more, we will be able to immediately buy a given product using the online billing and micropayments. The future TV will also be more personalized. It will “learn” to filter the content we are offered based on our mood, time or place.

RESUME: L’époque «des médias orchestrés» nous attend – l’apparition de l’offre interactive disponible simultanément avec plusieurs dispositifs. Nous serons en mesure de bien synchroniser la communication via SMS, Facebook et Skype, en utilisant indifféremment un téléphone, une tablette ou un ordinateur. La télévision interactive SocialTV nous permettra de trouver et de partager des contenus différents grâce à des fonctions disponibles sur le deuxième écran. La compétitivité introduite avec Playalong TV nous permettra de regarder la télé d’une façon interactive, qui était déjà possible pour les téléspectateurs des programmes tels que The Voice of Holland, ou Million Pound Drop UK. Le second dispositif nous donnera aussi l’accès à des contenus supplémentaires – entrées sur Twitter, vidéo des coulisses, actualités Premium (VIP), en rendant les émissions de télévision plus attrayantes et en leur donnant une valeur ajoutée. De plus, nous pourrons aussi acheter immédiatement un produit qui nous intéresse, en utilisant le règlement en ligne ou les micro paiements. La télévision de demain sera également plus personnalisée. Elle «apprendra» à filtrer des contenu nous proposés, s’appuyant sur notre humeur, le temps ou le lieu.

Strategia w chmurze?, Marek STANISZEWSKI

Od 16 lat zajmuje się komunikacją marek. Pracował jako dyrektor strategiczny i członek zarządu ds. strategii dużych agencji reklamowych. Szef marketingu w Canal+ cyfrowym. Autor m.in. „Atlasu strategicznego” i „Strategicznego podstępu”, współautor książki „Portret klienta”. Założyciel i prezes fundacji Homo Inquietus.

Nieprzewidywalność staje się wyznacznikiem. Konieczność reagowania na stałe, ciągłe zmiany. Wspólne tworzenie wartości, możliwość dialogu i interakcji. Oddanie wszystkich zasobów marki do dyspozycji konsumentów, przekazanie kontroli nad nią tym, którzy traktowani byli zazwyczaj jako przedmiotowy „cel”. W poszukiwaniu wygrywającej strategii najlepszy chyba dziś strateg w polskim marketingu.

ABSTRACT: Proficiency in proposing strategic hypotheses is loses significance these days. What counts are intuition, speed of action, flexibility, ease of associations and operational efficiency. This applies not only to companies, organizations and brands, but also to consumers and customers. Tools supporting thinking about the future (and planning) become useless, while those intended to enable survival and to preserve such an ability gain in value. Creating sustainable systems is not only a modern form of romantic visionarism, but an increasingly urgent need. A cloud strategy is primarily about releasing all the brand’s resources to consumers – making it available, allowing it to be modified almost freely and giving control over it to those who were usually considered a target audience. The joint creation of values, the leverage in shaping the offer (easily available everywhere), the possibility of dialogue and interaction with the brand – all this, however, means that the apportionment of responsibility is subject to the degree of involvement.

RESUME: La maîtrise de soulever des hypothèses stratégiques arrête d’être importante aujourd’hui. Au premier plan viennent l’intuition, la rapidité, la souplesse, la facilité d’associations et l’efficacité opérationnelle. Ceci s’applique aux sociétés, aux organisations, aux marques et aux consommateurs et destinataires. Les outils qui soutiennent la réflexion sur l’avenir (et sa prévision) deviennent inutiles, tandis que les outils utilisés pour la survie et la préservation de cette capacité deviennent importants. La création de systèmes qui sont durables, ce n’est pas seulement une variété moderne de la vision romantique, mais le besoin de plus en plus urgent. La stratégie dans le cloud est avant tout la mise à la disposition des consommateurs de toutes les ressources de la marque – son partage, la possibilité de faire pratiquement toutes les modifications et le transfert du contrôle à ceux qui ont été normalement traités comme une cible (target audience). La création conjointe de valeurs, l’influence actuelle sur la forme de l’offre (facilement disponible partout), la possibilité d’un dialogue et d’une interaction avec la marque - tout cela est cependant associée à une répartition de la responsabilité proportionnelle à l’engagement.

Czas przesuwania granic, Michał BONI

Minister Administracji i Cyfryzacji. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Działacz „Solidarności”. W 1991 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w latach 1992–1993 sekretarz stanu odpowiedzialny m.in. za politykę rynku pracy. Poseł na Sejm I kadencji. W styczniu 2009 r. powołany na urzędy ministra – członka rady ministrów. Od 2008 r. jest także szefem zespołu doradców strategicznych Prezesa Rady Ministrów. Wśród najważniejszych dokumentów autorstwa zespołu znajdują się: „Raport o kapitale intelektualnym Polski”, „Powrotnik. Nawigacja dla powracających” oraz „Raport polska 2030. Wyzwania rozwojowe”.

Chiny, Rosja, Iran, niektóre kraje arabskie i afrykańskie chcą kierować ruchem na granicach państw, być może ograniczając tym samym swobodę dostępu do informacji. Dla Polski wartością Internetu jest nieskrępowana, globalna wymiana informacji w coraz większej skali. Transparentność i uspołecznienie dyskusji wokół przyszłości sieci, po doświadczeniach z ACTA, wyglądają w Polsce na wręcz modelowe. Tymczasem walka o wolność w sieci zaczyna się zaostrzać.

ABSTRACT: China, Russia, Iran, as well as some Arab and African countries want to direct traffic at borders, perhaps limiting this way the freedom of access to information. For Poland, what makes the strength and value of the Internet is unfettered, global exchange of information on an ever-larger scale. After the ACTA experience, transparency and socialization of the discussion on the future of the web in Poland seem to work perfectly.

RESUME: La Chine, la Russie, l’Iran, ainsi que certains pays arabes et africains veulent diriger le trafic aux frontières, peut-être limitant la liberté d’accès à l’information. Pour la Pologne, ce qui fait la force et la valeur de l’internet, c’est un libre échange global d’informations à une échelle toujours plus grande. La transparence et la socialisation de la discussion sur l’avenir du web en Pologne semblent, après l’expérience de l’ACTA, exemplaire.

Cyberodstraszanie, prof. Emmanuel DUPUY

Jeden z najwybitniejszych specjalistów geopolityki. Prezes instytutu Prospective et sécurité en Europe (IPSE). Pracował w Instytucie Studiów Strategicznych przy francuskim Ministerstwie Obrony (IRSEM). Sekretarz ds. Międzynarodowych Gauche Moderne.

„Cyberodstraszanie” to kolejne określenie, które musimy sobie przyswoić, jeśli chcemy bezpiecznej a przy tym wolnej sieci. Do debaty wokół pomysłów na ograniczanie wolności w sieci w „Nowych Mediach”, zapraszamy największe autorytety mogące wspomóc nas w zrozumieniu problemu i wyrobieniu własnego zdania. Bez wolnej sieci – nie będzie nowych mediów.

ABSTRACT: “Cyberdeterrence” is one more term that must be learned if we want a safe but also a free Internet. “Nowe Media” will cover the debate addressing the ideas on limiting the freedom of the web, inviting to our columns the leading experts to help you understand the problem and form your own opinion. New media cannot exist without a free Internet. Emmanuel Dupuy argues that it is time that the protection of computer systems started to be considered as one of the key factors of the country’s security. Cyberdeterrence requires technical, human and financial endorsement. Europe’s expenditure for this purpose is still very small compared to its NATO allies: France’s ANASSI budget is about EUR 90 million, while the U.S. Cybercommand has USD 50 billion.

RESUME: «La cyber-dissuasion» est un autre terme qui doit être appris si nous voulons l’Internet sûr et libre. Le débat autour des idées pour limiter la liberté sur l’Internet est présenté et sera présenté par nous dans «Nouveaux Médias», nous inviterons les plus grandes autorités qui peuvent nous aider à comprendre le problème et à créer notre propre opinion. Sans Internet libre, les nouveaux médias n’existeront pas. Emmanuel Dupuy estime qu’il faut que la protection des systèmes informatiques commence à être considérée comme l’un des principaux enjeux pour la sécurité du pays. Le potentiel de la cyber-dissuasion nécessite le renforcement du côté technique, humain et financier. Les dépenses à cette fin en Europe sont encore très faibles par rapport à ce dont disposent nos alliés: le budget d’ANASSI en France est d’environ 90 millions d’euros, tandis que CyberCommand aux États-Unis a 50 milliards de dollars.

Debata: Czas optymizmu, Piotr GABRYEL

Na rysunku: prof. Michał Kleiber

Prezes Polskiej Akademii Nauk od 2007 r. W latach 2001–2005 Minister Nauki i Informatyzacji oraz przewodniczący komitetu badań naukowych. W roku 2005 wybrany członkiem Europejskiej Rady Nauki w Brukseli. Zajmuje się problematyką prorozwojowej polityki państwa, a w szczególności strategią rozwoju edukacji, nauki i innowacyjności gospodarki. Autor bądź współautor ponad 240 prac naukowych oraz 7 książek.

Ralph Talmont

Przedsiębiorca, fotografik, wydawca, trener. Z zespołem 12 osób, których większość jest o połowę młodsza, organizuje TEDx Warsaw. Współzałożyciel portalu Pixengo.com.

Radosław Sikorski

Polityk, wiceprzewodniczący Platformy Obywatelskiej, Minister Spraw Zagranicznych.

Michał Kobosko

Redaktor naczelny tygodnika „Wprost”. Od 1993 r. dziennikarz giełdowy i finansowy „Gazety Wyborczej”. W latach 1997–2003 zastępca redaktora naczelnego „PB”. Od 2005 r. kierował polską edycją „Forbes”. Od 2006 r. redaktor naczelny „Newsweek Polska”. W 2009 r. przeprowadził fuzję zespołów redakcyjnych i tytułów „Dziennik Polska Europa Świat” oraz „Gazeta Prawna”, zostając redaktorem naczelnym „Dziennika Gazety Prawnej”. Od 2011 r. w platformie mediowej Point-Group, jako redaktor naczelny polskiej edycji „Bloomberg Businessweek Polska”, od lutego 2012 r. redaktor naczelny „Wprost”.

Andrzej Godlewski

Zastępca dyrektora programu 1 TVP; pracę w mediach elektronicznych rozpoczął w 1995 r., w latach 2004–2006 kierował redakcją publicystyki TVP1; ma również duże doświadczenie prasowe – był m.in. szefem działu Opinie „Dziennika” (2006–2007) oraz działów Opinie i Kraj w „Polska The Times” (2007–2010).

Wydaniu kolejnych „Nowych Mediów” towarzyszą spotkania autorów i współpracowników, ekspertów i praktyków. Dyskutujemy o najważniejszych trendach, próbując określić kierunki rozwoju komunikacji masowej. Czasami, jak w ostatnim przypadku, wywiązuje się ciekawa dyskusja. Oto jej skrócony zapis.

ABSTRACT: Each edition of "Nowe Media" is accompanied by meetings of authors, collaborators, experts and practitioners. We discuss the most important trends in an attempt to determine the future of mass communication.

RESUME: La prochaine édition de «Nouveaux Médias» est accompagnée par des réunions des auteurs et des co-auteurs, des experts et des praticiens. Nous discutons les tendances les plus importantes afin de déterminer les directions du développement de la communication de masse.

WARTO PRZECZYTAĆ

„Facebook m’a tuer”, Alexandre des INSNARDS, Thomas ZUBER „Cypherpunks. Freedom and the Future of the Internet”, Julian ASSANGE, Jacob APPELBAUM, Andy MÜLLER-MAGUHN, Jérémie ZIMMERMANN (Agata Czarnacka) „Who Cares Wins. Why Good Business is Better Business”, David JONES „Does Quantum Interference exist in Twitter?”, Xin SHUAI, Ying DING, Jerome BUSEMEYER, Yuyin SUN, Shanshan CHEN, Jie TANG (Marcin Jakubowski) „Engage! The Complete Guide for Brands and Businesses to Build, Cultivate and Measure Success in the New Web”, Brian SOLIS (Małgorzata Pietrzak) „Makers: The New Industrial Revolution”, Chris ANDERSON (Paweł Luty)