(8-2/2014)

NOWE MEDIA jako kwartalnik powstał po to, aby przybliżać debatę, która toczy się na temat współczesnej skutecznej komunikacji masowej w innych krajach. Stąd w radzie redakcyjnej i wśród autorów tekstów tak wielu znakomitych Autorów z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, USA, ale też np. Indii czy Rosji. Chcemy inspirować, pobudzać dyskusję na ten temat także w Polsce. Wyszukujemy dla Państwa najciekawszych Autorów z Polski – zarówno z tradycyjnych mediów, ze środowiska akademickiego, jak i ze świata startupów, otoczenia legislacyjnego, spośród polityków rozumiejących wyzwania, przed którymi stanie także Polska w najbliższych latach.

Teksty, nawet te z pierwszych wydań NOWYCH MEDIÓW, są wciąż świeże i intelektualnie rozwijające, pobudzają do własnych projektów i realizacji. Ułatwiają zrozumienie siły dokonującej się zmiany.

NOWE MEDIA ukazują się w wersji papierowej, tradycyjnej, oraz w wersjach cyfrowych.

Zapraszam do lektury.

wydanie papierowewydanie elektroniczne

Spis treści

Dokumentalistyka. Szkicowanie definicji, Marek MILLER

Polski reporter, wykładowca, twórca Laboratorium Reportażu. Absolwent socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. Wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, potem w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Dziennikarstwa Collegium Civitas. Pomysłodawca i pierwszy dyrektor Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w Łodzi. Jego najgłośniejsze książki to „Reporterów sposób na życie”, „Kto tu wpuścił dziennikarzy?”, „Filmówka. Powieść o łódzkiej szkole filmowej”, „Arystokracja”, „Dziennikarstwo według Jana Pawła II” (w ramach Laboratorium Reportażu). Na podstawie jego tekstów powstały m.in. „Z kroniki Auschwitz” oraz spektakl „Uczta grudniowa 1840 roku, czyli dwóch na słońcach swych przeciwnych Bogów”. Ostatnio wydał „Pisanie. Z Ryszardem Kapuścińskim rozmawia Marek Miller”

Marek Miller to największy z polskich wciąż aktywnych reporterów, Mistrz i nauczyciel całego pokolenia z najgłośniejszymi dziś nazwiskami narratorów rzeczywistości, twórców opowieści, geniuszy Słowa. Zatrzymuje się dla nas na definicji dokumentalistyki – dziedziny, która przeżywa swój renesans w nowych mediach, przybierając postać reportaży multimedialnych, reporterskich aplikacji, ale także w marketingu narracyjnym. Piękny, inspirujący, głęboki tekst!

ABSTRACT: Marek Miller is the greatest Polish reporters still in activity, the master and teacher of the whole generation of brilliant storytellers, creative narrators, word geniuses. He is contemplating the definition of a documentary – the genre that is experiencing a renaissance in the new media as media coverage, reporting applications, but also in the storytelling.

RESUME: Marek Miller est le plus grand des reporteurs polonais encore actifs, le maître et l’enseignant de toute une génération brillante des narrateurs de la réalité, des créateurs des récits, des génies de mot. Il revient aujourd’hui sur la définition du documentaire – le domaine qui connaît une renaissance dans les nouveaux médias sous forme des reportages multimédias, applications de reportage, mais aussi dans le storytelling.

Ostatni dzwonek. O końcu drukowanej prasy, Clay SHIRKY

Jeden z najwybitniejszych amerykańskich konsultantów nowych mediów. Wykładowca i pisarz. Specjalizuje się w tematyce wpływu sieci technologii na sieć relacji międzyludzkich, skutków społecznych i gospodarczych nowych mediów. Pisze w „New York Times”, „The Wall Street Journal ”, „Harvard Business Review” i „Wired”.

Czy 25-latki zaczną się domagać newsów z wczoraj, dostarczanych im raz dziennie w formacie niepozwalającym puścić informacji dalej? Czy dziennikarze wiedzą w ogóle, w jakiej kondycji są ich tytuły? Czy mają plany awaryjne? Czy wiedzą, za co chcą im płacić ich klienci – nabywcy ich tekstów, nagrań, filmów, wiadomości, opinii i ocen? Ważne pytania Claya Shirky’ego.

ABSTRACT: Almost everyone was saying that journalists can no longer expect their employers to provide them conditions for the acquisition of new skills. For many years, the professional development of journalists was the side effect of their promotion path. Newspapers backed up a journalist or gave him a possibility to write a text that made him famous. Today, newspapers are struggling to survive and many of them lose this battle, which is why there is neither time nor resources for anything else than basic operations. A full-time journalist who wants to prepare for new challenges can only rely on himself.

RESUME: Presque tout le monde disait que les journalistes ne peuvent plus s’attendre à ce que leurs employeurs leur créent les conditions pour l’acquisition de nouvelles compétences. Pendant longtemps, le développement professionnel du journaliste était un effet secondaire de son parcours de carrière. Le journal lui apportait son soutien ou offrait l’occasion pour écrire un texte qui a rendu son auteur célèbre. Aujourd’hui, les journaux se battent pour leur survie et beaucoup d’entre eux perdent ce combat, c’est pourquoi il n’y a ni le temps ni les ressources pour autre chose que le maintien des opérations de base. Un journaliste à plein temps qui veut se préparer à de nouveaux défis ne peut compter que sur soi.

Historia ery przyszłości, Marek TWARÓG

Redaktor naczelny „Dziennika Zachodniego ”, wcześniej trzy lata kierowa ł „Gazetą Wrocławską”. Jeszcze wcześniej był reporterem zajmującym się Kościołem, Unią Europejską i śląskim regionalizmem. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego . Współautor z Arkadiuszem Golą reporterskiego albumu „Ludzie z węgla ”.

To bezsprzecznie jedno z najciekawszych doświadczeń nowych mediów w mediach tradycyjnych: reportaż interaktywny w „Dzienniku Zachodnim”. Piękny graficznie, mądry tekstowo, łączący dźwięk, wideo, kartografię, zasoby banków danych w jedną opowieść. Rzecz godna co najmniej uznania i wskazania innym polskim mediom: zobaczcie, tak to się robi. Opisuje redaktor naczelny „Dziennika Zachodniego”.

ABSTRACT: This is probably one of the most interesting new media experiences in the traditional media: an interactive report in Dziennik Zachodni. Graphically beautiful, lyrically intelligent, it combines audio, video, mapping, and resource databases in a single narrative. The thing is at least worth being recognised and recommended to other Polish media: Look, that’s how it’s done, writes the chief editor of Dziennik Zachodni.

RESUME: Ceci est sans doute l’une des expériences les plus intéressantes des nouveaux médias dans les médias traditionnels: un reportage interactif au Dziennik Zachodni. Graphiquement beau, lyriquement intelligent, il combine l’audio, le vidéo, la cartographie, et les ressources des banques de données dans une seule narration. La chose digne au moins d’être reconnue et recommandée à d’autres médias polonais: Regardez, c’est ainsi que l’on fait ça, écrit le rédacteur en chef du Dziennik Zachodni.

Real-time bidding twoje dane sprzedawane za 0.0005 dol. w mniej niż 100 milisekund, Łukasz OLEJNIK

Ekspert bezpieczeństwa i prywatności systemów i sieci komputerowych. Autor projektów oraz publikacji w tych dziedzinach. Był związany z CERN i Poznańskim Centrum Superkomputerowo-Sieciowym. Doktorant w INRIA (Grenoble, Francja), gdzie analizuje świat nowych mediów pod kątem prywatności.

Polski naukowiec Łukasz Olejnik pracuje we francuskim Instytucie Badawczym Informatyki i Automatyki (INRIA), jednym z najważniejszych dziś ośrodków badawczych nowych mediów Starego Kontynentu. Na czym, w jaki sposób, korzystając z niewiedzy legislatorów, rządów, polityków, ekspertów zarabiają giganty świata 2.0 – jest jednym z ciekawszych tematów trwającej w Europie debaty. Opodatkowanie monetyzowania danych użytkowników, tzw. Google Data Tax, to temat, do którego powinniśmy być przygotowani lepiej niż dziś. Z większą też uwagą powinniśmy traktować na poziomie parlamentów krajowych i Unii Europejskiej kwestie prywatności i ochrony danych. I na pewno uważniej obserwować działania gigantów świata nowych mediów – działania, których jesteśmy podmiotami.

ABSTRACT: How much are you worth? Your data is disclosed for 0.0005 dollars. The fee covers, inter alia, your free use of online services. This article draws attention to a new targeting technology – Real-Time Bidding (RTB). It allows to target ads to the users of the Web, social networks and mobile applications. The technology is increasingly popular and is already worth billions of dollars. When you visit a website compatible with this device, the RTB operator detects your entry and informs participants of the auction. Bidders receive information about the user and evaluate him. The winner delivers his message. RTB allows unprecedented transmission of direct messages to profiled users. The relatively new RTB technology creates a lot of opportunities, but also potential problems and risks, e.g. for the security and privacy.

RESUME: Combien valez-vous ? Vos données sont transmises à 0,0005 dollars. Le paiement couvre, entre autres, l’usage gratuit des services en ligne. Cet article attire l’attention sur une technologie nouvelle de ciblage – Real-Time Bidding (RTB). Elle permet notamment de cibler vos annonces aux utilisateurs du Web, des réseaux sociaux et des applications mobiles. La valeur de cette technologie de plus en plus populaire est déjà estimée à des milliards de dollars. Lorsque vous visitez un site compatible avec ce dispositif, l’opérateur RTB détecte votre entrée et en informe les participants de la vente aux enchères. Les soumissionnaires reçoivent des informations sur l’utilisateur et évaluent celui-ci. Le gagnant lance son message. RTB permet la transmission sans précédent des messages directs aux utilisateurs profilés. La technologie RTB relativement nouvelle implique beaucoup de possibilités, mais aussi de problèmes et de risques potentiels, par exemple pour la sécurité et la vie privée.

100 polskich dziennikarzy. Mapa polskich mediów

Po raz drugi przedstawiamy polską mapę mediów. To najbardziej wpływowi reprezentanci tego zawodu. To swoista fotografia wpływu. Także użyteczne narzędzie do obserwowania zmian w świecie polskich mediów. Na osi poziomej zaznaczyliśmy pozycję ideową najbardziej znanych polskich dziennikarzy, w nieco anachronicznym w czasach postpolityki podziale na lewicę i prawicę, zaś oś pionowa to elitaryzm versus egalitaryzm ich twórczości, często jego wynik zaplanowanego i realizowanego obrazu (image). Mapa ta pokazuje, że nie ma i nigdy nie było mediów neutralnych, niezaangażowanych, dziennikarzy będących „po środku”.

ABSTRACT: Here is the second Polish media map, listing the most influential representatives of this profession. It is a measure of influence, but also a useful tool for observing changes in the world of the Polish media. The horizontal axis illustrates ideological attitudes of the most famous Polish journalists on the basis of the – somewhat anachronistic in times of post-politics – right-left dichotomy. The vertical axis represents the ratio elitism versus egalitarianism in their creations, often being the result of the planned and implemented image. This map shows that there have never been neutral, non-partisan media, or “middle-side” journalists..

RESUME:Voici la deuxième carte des médias polonais, la liste des représentants de cette profession les plus influents. C’est un outil de mesure d’influence, mais aussi d’observation des changements dans le monde des médias polonais. L’axe horizontal illustre les attitudes idéologiques des journalistes polonais les plus célèbres en vertu de la dichotomie – quelque peu anachronique en temps de post-politique – droite-gauche. Par contre, l’axe vertical représente l’élitisme contre l’égalitarisme dans leurs créations, souvent le résultat de l’image projetée et réalisée. Cette carte montre qu’il n’y a pas et qu’il n’y a jamais été de médias neutres, non-partisans, ni de journalites « de milieu ».

Polska nauka – dalekosiężne aspiracje. Niemałe możliwości. Zadawnione problemy, prof. Michał KLEIBER

Prezes Polskiej Akademii Nauk od 2007 r. W latach 2001–2005 minister nauki i informatyzacji oraz przewodniczący Komitetu Badań Naukowych. W roku 2005 wybrany członkiem Europejskiej Rady Nauki w Brukseli. Zajmuje się problematyką prorozwojowej polityki państwa, a w szczególności strategią rozwoju edukacji, nauki i innowacyjności gospodarki. Autor bądź współautor ponad 240 prac naukowych oraz 7 książek opublikowanych w wydawnictwach oświatowej renomie. Wykładał i prowadził badania m.in. w Stuttgarcie, Bochum, Hanowerze i Darmstadt w Niemczech, w Berkeley i University of Connecticut w USA, w Tokio oraz Hong Kongu.

Nowe media nie powstają w próżni. Kreatywność nie bierze się znikąd. Informacja automatycznie nie zamienia się w wiedzę. Bez polskiej nauki postawionej na nogi wszyscy, którzy zdają sobie sprawę ze swojego potencjału i siły upływającego czasu – większość naukowców osiągających sukcesy w świecie to dziś 30-, 40-latkowie – znajdą miejsce swego rozwoju gdzie indziej. Z polską nauką dzieje się źle, tak więc prof. Michała Kleibera, prezesa Polskiej Akademii Nauk, poprosiłem o remedium.

ABSTRACT: The new media do not grow in a vacuum. Nor creativity does come from nowhere. Information does not translate into knowledge automatically. If Polish science is not put back on its feet, those who are aware of their capabilities and the inexorable passage of time – the world’s most renowned scientists are aged 30-40 – will turn elsewhere in search of professional opportunities. I asked professor Michał Kleiber, President of the Polish Academy of Sciences, to suggest a remedy: how to support Polish scientists and Polish science?

RESUME: Les nouveaux médias ne poussent pas dans le vide. La créativité ne vient pas de nulle part. L’information ne se traduit pas automatiquement en connaissances. Si la science polonaise n’est pas remise sur pied, tous ceux qui sont conscients de leur potentiel et de l’écoulement inexorable du temps – la plupart des scientifiques accomplis dans le monde d’aujourd’hui sont âgés de 30-40 ans – vont se tourner ailleurs à la recherche des options du développement professionnel. J’ai demandé au professeur Michał Kleiber, Président de l’Académie polonaise des Sciences, de proposer un remède : comment relancer les scientifiques polonais et la science polonaise ?

Nowe media w kościele, dr hab. Józef KLOCH oraz dr hab. Monika Marta PRZYBYSZ

Ks. dr hab. Józef Kloch - Rzecznik prasowy Konferencji Episkopatu Polski. Doktor filozofii. Stypendysta The Catholic University of America w Waszyngtonie. Wykładowca w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa UKSW w Warszawie. Współtwórca portalu Opoka.org.pl. Redaktor czasopisma naukowego „The Person and the Challenges”.

Dr hab. Monika Marta Przybysz - Specjalista ds. PR, zarządzania kryzysowego, reklamy i marketingu medialnego, medioznawca, teolog. Absolwentka studiów podyplomowych w Uniwersytecie Warszawskim z PR. Wykładowca w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa UKSW. Redaktor kwartalnika naukowego „Kultura Media Teologia”.

Nowe media jako narzędzia propagandy, marketingu, budowania wizerunku, lobbingu, kształtowania postaw społecznych, a dlaczegóż by nie ewangelizacji? Dziś przybywa możliwości technicznych, ale i chętnych do użycia środków świata 2.0 w tym właśnie celu. Skala aktywności katolików w Polsce zaczyna zadziwiać.

ABSTRACT: The new media are used as tools of propaganda, marketing, lobbying, creation of image and social attitudes, and why not evangelism? There are more and more technical possibilities today, but also those are many who want to use Web 2.0 for that purpose. The scope of activity of Catholics in Poland becomes surprising.

RESUME:Les nouveaux médias servent comme outils de propagande, marketing, lobbying, création de l’image et des attitudes sociales, et pourquoi pas d’évangélisation ? Il y a de plus en plus de possibilités techniques aujourd’hui, mais aussi de ceux qui souhaitent utiliser les ressources du Web 2.0 à cet effet. L’ampleur de l’activité des catholiques en Pologne commence à surprendre.

Fenomen „Gościa Niedzielnego”: dawaj więcej niż obiecałeś, Piotr LEGUTKO

Dziennikarz, publicysta, pedagog. Debiutował w „Tygodniku Powszechnym”. Od 1991 do 1997 r. w „Czasie Krakowskim”, także jako redaktor naczelny. Szef publicystyki TVP 1, zastępca dyrektora Agencji Informacji TVP. Od 2007 do 2011 r. redaktor naczelny „Dziennika Polskiego”, obecnie pracuje w „Gościu Niedzielnym”. Współautor (z Dobrosławem Rodziewiczem) „Gry w media” i „Mitów IV władzy”, autor „Sztuki debaty”, „Jadu medialnego”, „Kodu buntu”, „Dlaczego zawiedliśmy?”. Wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Numer jeden polskich tygodników opinii, daleko przed „Polityką”, jeszcze dalej przed „Newsweekiem”, „W Sieci” czy „Do Rzeczy”. Ważny „case” do rozważań o przyszłości dziennikarstwa, także w Polsce. Ludzie bardzo chcą, mają ku temu sto nowych możliwości, tyle, że oferuje się im produkty coraz gorszej jakości. „Gość” udowadnia, że gdy traktuje się czytelnika z należnym mu szacunkiem, można liczyć na wzajemność – pisze Piotr Legutko. Święte słowa.

ABSTRACT: No. 1 among the opinion weekly magazines in Poland, ahead of Polityka and even more ahead of Newsweek, W Sieci and Do Rzeczy. An important case study in the debate on the future of journalism, including in Poland. “People do really have the will and hundreds of new opportunities, but they are offered increasingly poor products. The case of Gość Niedzielny shows that when you treat the reader with due respect, you can expect reciprocity,” writes the title’s deputy chief editor.

RESUME: Le N°1 parmi les hebdomadaires d’opinion en Pologne, loin devant Polityka, encore plus loin devant Newsweek, W Sieci et Do Rzeczy. Une etude de cas à traiter dans la discussion sur l’avenir du journalisme, y compris en Pologne. « Les gens sont vraiment volontaires et ils ont des centaines de nouvelles possibilités, mais on leur offre des produits de plus en plus médiocres. Le cas de Gość Niedzielny montre que lorsqu’on prête au lecteur le respect qui lui est dû, on peut s’attendre à un traitement réciproque » - écrit le rédacteur en chef adjoint de ce titre.

Areopag w Internecie, Ewa CZACZKOWSKA

Twórczyni portalu Areopag21.pl, dziennikarka, doktor historii, wykładowca UKSW, autorka książek: „Siostra Faustyna. Biografia Świętej”, „Cuda świętej Faustyny”, „Kardynał Wyszyński. Biografia”, „Ksiądz Jerzy Popiełuszko” (wspólnie z Tomaszem Wiścickim).

Areopag21.pl to jeden z najciekawszych projektów łączących nowe media i świat wartości, religii, kościoła i Kościoła. Ewę Czaczkowską, przez wiele lat dziennikarkę „Rzeczpospolitej”, autorkę wielu ważnych książek, poprosiłem o tekst o tym projekcie, ale i jej własny dekalog pisania o religii we współczesnym, szybkim i często bezrefleksyjnym świecie mediów.

ABSTRACT: Nearly four years of the existence of Areopag.21 show that the Internet can be a platform to discuss religious and Church-related issues in a lively, pertinent and non-aggressive way. But the price to pay for such a form and content is that the number of entries is not enough to attract advertisement and maintain an editorial team. However, I keep hoping that this will change over time, and that advertisers will end up admitting that instead of fighting against human (and divine) spirituality, it is better to discuss it honestly.

RESUME: Près de quatre ans d’existence du portail Areopag.21 montrent que l’Internet peut constituer une plateforme pour discuter la religion et l’Église de manière vive, pertinente et non-agressive. Mais le prix à payer pour ce contenu et cette forme est que la fréquentation du site ne suffit pas pour attirer la publicité et maintenir l’équipe de rédaction. Toutefois, je continue à espérer que cela va changer avec le temps, et que les annonceurs vont finir par reconnaître qu’au lieu de se battre avec la spiritualité humaine (et divine), il vaut mieux en discuter honnêtement.

Stacja 7 czyli Religijne Centrum Nauki Kopernik, Szymon HOŁOWNIA

Dziennikarz i publicysta. W grudniu 2012 r. uruchomił portal internetowy Stacja 7. Dwukrotny laureat nagrody „Grand Press” oraz laureat Nagrody Dziennikarskiej „Ślad”. Laureat Wiktora Publiczności za rok 2010 oraz wielu innych nagród i wyróżnień. Założyciel Fundacji Kasisi wspierającej Dom Dziecka Kasisi w Zambii.

„Od paradygmatu ››Kościół mówi do ludzi‹‹ faktycznie przechodzimy do systemu, w którym ››Kościół mówi do człowieka‹‹” – pisze Szymon Hołownia, który stworzył w sieci Stację 7, ciekawe miejsce rozmowy o wierze i religii. Zauważył, że potęgę Internetu można wykorzystać w dobrych celach. „Skoro wiara jest relacją, to jej głoszenie jest po prostu, tylko i aż, spotkaniem. Trzeba mówić z człowiekiem, a nie przemawiać do ludzkości. Karmić człowieka prawdą, a nie zapychać informacją. Przypominać, że Kościół to miejsce, gdzie powinno się oddychać miłością i wolnością, że to raczej organizm, niż organizacja”.

ABSTRACT: What do we do in Stacja7.pl to capture the attention of the readers? We created it with one thing in mind: restoring to the religious discourse the spirit of curiosity it is often deprived of (for being too preachy, reduced to behavioural and moral standards). It is not our goal to convert people; we just want them to be informed properly. We try to show that the Church is not one or the other prelate, but thousands of people who are able to discuss fundamental issues, something surprising for those who tend to learn about the Church from the mainstream media only.

RESUME: Comment le portail Stacja7.pl cherche-t-il à captiver l’attention des lecteurs? Nous l’avons créé avec une chose en tête : redonner au discours de la foi l’esprit de curiosité dont il est souvent privé (du fait d’être trop moralisateur, réduit aux normes de comportement et aux moeurs). Notre objectif n’est pas de convertir les gens. Nous voulons simplement qu’ils soient correctement informés. Nous essayons de montrer que l’Église, ce n’est pas l’un ou l’autre prélat, mais des milliers de gens qui savent parler de questions fondamentales de manière surprenante pour ceux qui ont l’habitude de s’informer sur l’Église uniquement auprès des médias grand public.

Selfie w pustej sali. Jak pisać i mówić o kościele?, Roman BIELECKI OP

Redaktor naczelny miesięcznika „W drodze”. Dominikanin, absolwent prawa KUL oraz teologii PAT.

A jednak działają. Jednak wydają. Jednak tworzą. Ilekroć trafia w moje ręce miesięcznik „W drodze”, tylekroć czuję radość, że kolejne wydanie trafia właśnie do Czytelników. Trafia Słowo, trafia obraz świata, trafia przekonanie o obecności wciąż we wspólnocie mądrych ludzi, potrzebujących wysokojakościowych tekstów do własnego rozwoju. Ale też zrozumienia otaczającego nas świata. Podglądam więc od kilku już lat zmiany w piśmie, podglądam coraz intensywniejsze wchodzenie „W drodze” w świat nowych mediów. Kindle, AppStore, Nexto, Publio... Świat, który dla o. Romana Bieleckiego nie jest światem dalekim. Dominikanie z pasją wkroczyli ze swoimi projektami w świat nowych mediów. O tym także jest ten tekst.

ABSTRACT: Tygodnik Powszechny set apart, W drodze remains so far the only Polish religious magazine published on the Kindle and sold by the largest online retailer – Amazon.com. It is also available on AppStore, Nexto.pl and Publio.pl. Its monthly sales figures ranging between 8,000 and 9,000 (digital and paper combined) should be considered as a success on the niche market of religious press. Moreover, this was achieved without ministerial grants, for which the magazine hasn’t been eligible for years, but owing to the opening of the columns to advertisers.

RESUME: Tygodnik Powszechny mis à part, W drodze reste jusqu’ici le seul magazine religieux sur le marché polonais, publié sur Kindle et disponible dans le plus grand boutique en ligne Amazon.com. En outre, il fonctionne avec succès chez AppStore et Nexto.pl et Publio.pl. Ainsi, les ventes mensuelles entre 8000 et 9000 (numérique et papier au total) s’avèrent être une réussite au niveau de la presse catholique. Et cela sans les subventions ministérielles que le magazine ne reçoit pas depuis des années, mais plutôt grâce à l’ouverture des colonnes aux annonceurs.

Chrześcijanin patrzy na bluźnierstwo, Jarosław OBREMSKI

Senator RP. Były wiceprezydent Wrocławia.

„Dyktatura kliku” kompromitująca świat nowych mediów przed światem tradycyjnych wartości: mądrości, spokoju, dojrzałości, bazuje często na najprostszym sporze. Przekonania stają się polem wojny ideologicznej. Celem nie jest jednak idea, lecz eskalowanie emocji, które przekładać się będą na jak największą liczbę „klików” zamienianych później na ofertę dla reklamodawców. Im mniej przemyślana treść, tym silniej będzie rezonowała w sieci, generowała tym więcej klików. Czy są w tym granice? Każdego dnia przekonujemy się, że przesuwane są coraz dalej. Tekst Jarosława Obremskiego zmusza do refleksji.

ABSTRACT: The multiplicity of the media and the fast pace of modern life cause the speed of information to be more important than its veracity. Since there is no filter, whether an editor or a critic, the voice of an expert is tantamount to that of a slob. It is not opinions, but facts take make people argue. A professor of medicine confronts a charlatan healing with his wand. No need to hide that it is quite the same with art. After all, the opposing parties are often equal here. Knowledge and sensitivity are replaced by gnosis and the well-being of the creator and the critic. As a result of the disturbed hierarchy between knowledge and sensitivity – a derivative of the 21st century’s media – rudeness and arrogance are likely to break through.

RESUME:La multiplicité des médias et l’allure de vie moderne font que la vitesse de l’information est plus importante que sa véracité. Puisqu’il n’a y aucun filtre, que ce soit un éditeur et un critique, la voix d’un expert vaut celle d’un plouc. Ce ne sont pas les opinions, mais les faits qui font dispute. Un professeur de médecine fait face à un rebouteur guérissant avec sa baguette. L’art, on en convient, fait l’objet de telles discussions, lui aussi. Les parties adverses sont d’ailleurs à égalité ici. Les connaissances et la sensibilité se voient remplacées par la gnose et le bien-être du créateur et du critique. Cette perturbation dans la hiérarchie entre les connaissances et la sensibilité, un dérivé de la presse du XXIe siècle, risque de faire percer la grossièreté et l’arrogance.

Fundamentalizm jako ułomna próba zdefiniowania swojego miejsca w świecie pełnym niedomówień, Marek KACPRZAK

W Polsat News, gdzie pracuje, prowadzi „Wydarzenia Opinie Komentarze”. Wcześniej dziennikarz m.in. TVN 24, TVP, RMF FM, Polska The Times. Naukowo zajmuje się ekonomiką kultury, w szczególności zarządzaniem w mediach i ekonomiką mediów.

Świat nowych mediów to świat szybkości, ale też otwartości i transparentności. Także świat, w którym radykalne ugrupowania islamskie werbują młodych, poszukujących idei i sensu życia Europejczyków poprzez portale społecznościowe. To także świat, w którym dotychczasowe podstawowe, prymarne wręcz wartości, takie chociażby jak prawda, stawiane są pod presją mentalnej rewolty. Fundamentalizm zawsze stanowił zagrożenie dla arystokracji rozumu, w epoce 2.0 ten proces – także dzięki wykorzystaniu techniki, erozji autorytetów, zasad, zaniku pewnego rodzaju społecznej dojrzałości – mam wrażenie przyspieszył.

ABSTRACT: The world of the new media is a world of speed, but also of openness and transparency. It is also a world where radical Islamist groups recruit young Europeans surfing through social networking sites in search of ideas and the meaning of life. It is also a world where the existing fundamental values, such as truth, come under pressure of a mental revolt. Fundamentalism has always posed a threat to the aristocracy of reason. In the Web 2.0 this process has clearly stepped up.

RESUME:Le monde des nouveaux médias est un monde de vitesse, mais aussi de l’ouverture et de la transparence. C’est aussi un monde où les groupes islamistes radicaux recrutent de jeunes Européens qui naviguent sur les réseaux sociaux à la recherche des idées et du sens de vie. C’est aussi un monde où les valeurs carrément primaires, comme la vérité même, sont mises sous pression d’une révolte mentale. Le fondamentalisme a toujours été une menace pour l’aristocratie de la raison. Dans le Web 2.0 ce processus a clairement accéléré.

Środowiskowe kodeksy dziennikarskie w krajach dojrzałej demokracji, Elżbieta OLECHOWSKA

Filolog klasyczny, filozof i medioznawca z wieloletnią praktyką w zarządzaniu mediami publicznymi, w dziennikarstwie, dydaktyce i pracy badawczej w Szwajcarii (Université de Genève), Stanach Zjednoczonych (Princeon Institute for Advanced Studies), Kanadzie (Canadian Broadcasting Corporation) i od 2008 r. w Polsce (Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego).

Nie ma mediów – starych czy nowych – bez zaufania odbiorcy, bez uczciwości nadawcy, bez kręgosłupa moralnego, etyki i deontologii. Jeśli dziennikarstwo ma przetrwać, jeśli dziennikarze mają być szanowani, jeśli mają odzyskać zaufanie odbiorców (rzecz jasna nie wszyscy, nie natychmiast, raczej, pisząc to, myślę o elicie tego zawodu), warto wrócić do samoregulacji, zasad, spisanych kodeksów. Wówczas nie będzie pytań, czy wypada, aby dziennikarz wystąpił w reklamie, a jego portal stanowił platformę marketingu natywnego. Powrót do korzeni i zasad.

ABSTRACT: Onora O’Neill, in her speech before judge Leveson during the inquiry session on the culture, practice and ethics of the press, outlined six principles of journalistic ethics. They coincide perfectly with the establishment of transparency as one of the basic principles of journalism in the 21st century, in addition to being a global example of the harmony of views between the journalistic community and civil society: disclose payments received from others, disclose payments made for the benefit of others, disclose the interests (financial and other) of owners, publishers, filmmakers and journalists, disclose mistakes, disclose sources (most of them), using a properly designed public interest index, allowing for anonymity of sources for specific reasons and under certain circumstances, disclose public comments. Such seems to be the future development of the codes of conduct. They will absorb universal principles and gradually even out cultural differences, in response to the needs of the civil society and its media.

RESUME: Onora O’Neill, dans un discours devant le juge Leveson pendant la séance d’enquête sur la culture, la pratique et l’éthique de la presse, a énoncé six principes de l’éthique journalistique. Ils coïncident parfaitement avec l’établissement de la transparence comme l’un des principes fondamentaux du journalisme au XXIe siècle, tout en constituant un exemple global de l’harmonie de vues entre la communauté journalistique et la société civile : divulguer les paiements reçus de la part des autres, divulguer les paiements effectués pour le compte des autres, divulguer les intérêts (financiers et autres) des propriétaires, éditeurs, réalisateurs et journalistes, divulguer les fautes, divulguer les sources (la plupart) en utilisant l’indice de l’intérêt public proprement conçu permettant l’anonymat des sources pour des raisons spécifiques et dans certaines circonstances, divulguer les commentaires du public. Telle semble être l’évolution future des codes de conduite. Ils vont absorber les principes universels et niveler peu à peu les différences culturelles, en réponse aux besoins de la société civile et des médias à son service.

Kryptowaluty – hipsterski bunt w dobie nowych mediów czy kolejny etap w dziejach ewolucji pieniądza?, Rafał M. JAKUBOWSKI

Ekonomista pracujący w Katedrze Mikroekonomii i Ekonomii Instytucjonalnej Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Zajmuje się badaniem reguł funkcjonowania rynków i mechanizmów dostarczania dóbr publicznych, a także metodami eksperymentalnymi w ekonomii. Fascynat zastosowań technologii informatycznych w gospodarce i badaniach ekonomicznych.

Długo szukałem autora mogącego nie tyle przybliżyć kwestię bitcoinów i kryptowaluty, ale który mógłby się pokusić o spojrzenie na ten temat z perspektywy, wskazać kierunki i trendy, ocenić przyszłość kryptowalut. Ocena narzędzi ekonomicznych w tym wypadku nie jest możliwa bez perspektywy historycznej, także na swój sposób filozoficznej, bardziej politologicznej niż politechnicznej. Szukałem bardzo długo autora, który mógłby tak na ten temat spojrzeć. Tekst, który trafia do Państwa rąk, jest tekstem, do którego warto będzie wracać. Autor, posiłkując się wielką wiedzą na temat kryptowalut, wskazuje trendy i rysuje przyszłość.

ABSTRACT: In 2008, a scientific paper titled “Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System” was published online, discussing a practical way of implementing the concept of cryptographic currency, whose credibility relies not on the authority of the central government, but on that of encryption algorithms. The popularity of Bitcoin – and other crypto-currencies – has been steadily rising ever since. On one hand, there has been growing public enthusiasm about the new ideas, on the other hand reactions of governments differ and the pressure is mounting for regulating crypto-currency transactions. What is the future of the Bitcoin network and other similar solutions? This article aims to address this question.

RESUME: En 2008 un article scientifique intitulé « Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System » est paru en ligne, indiquant un moyen pratique de la mise en oeuvre du concept de monnaie cryptographique, dont la crédibilité ne tient pas à l’autorité du gouvernement central, mais à celle des algorithmes de cryptage. Depuis, la popularité de Bitcoin – ainsi que des autres crypto-monnaies – est en hausse régulière. D’un côté, l’on observe la montée de l’enthousiasme autour de nouvelles idées, de l’autre côté – des réactions variées des gouvernements et la pression croissante sur la régulation des transactions crypto-monnaies. Quel est l’avenir du réseau Bitcoin et des autres solutions similaires? Cet article ambitionne d’apporter une réponse à cette question.

Co tak naprawdę wnosi Apple Watch?, Jean-Paul OURY

Jeden z czołowych francuskich ekspertów w zakresie wizerunku publicznego w sieciach społecznościowych. Dyrektor regionalny ds. Europy wschodniej i rozwoju biznesu JIN. Jego specjalizacja to zarządzanie kryzysem reputacji w sieci.

Najpierw pomyślmy, później produkujmy – tak można zrozumieć niniejszy tekst Jean-Paula Oury’ego. Wyprodukować możemy dziś bowiem wszystko, choćby na drukarce 3D. Niemowlę możemy wyposażyć w Apple Watch, które to urządzenie będzie podejmowało za nie wszelkie decyzje, łącząc się z innymi przedmiotami wokół. Świat posthumanoidalny, postludzki jeszcze niedawno był przedmiotem rozważań futurologów, pisarzy Sci-Fi. Dziś transhumanizm jest na wyciągnięcie ręki, w gonitwie, w wyścigu do zrobienia tego czegoś, co na pewno będzie nam przydatne... Bezmyślność i pośpiech w epoce nowych mediów wyrastają na największych wrogów naszego gatunku. I o tym jest ten tekst.

ABSTRACT: Let’s first think, then produce – says Jean-Paul Oury. Indeed, you can now produce everything, even on a 3D printer. A baby can be equipped with Apple Watch, which will make for it all the decisions, while connecting itself with other things around. A post-human world has until recently been the subject of futurologist divagations, science-fiction stories. Today trans-humanism is at your fingertips, in a rush to do something that will certainly be useful ... Thoughtlessness and haste in the era of the new media come to be the greatest enemies of our species.

RESUME: D’abord pensons, et seulement après produisons – dit Jean-Paul Oury. En effet, on peut maintenant produire tout, même sur une imprimante 3D. Un bébé peut être équipé d’une Apple Watch qui, connectée à d’autres objets, prendrait pour lui toutes les décisions. Un monde posthumain faisait jusqu’à récemment l’objet des divagations futurologiques, des récits de science-fiction. Aujourd’hui transhumanisme est à portée de main, s’empressant à faire quelque chose qui va certainement être utile... Le manque de considération et la précipitation deviennent à l’ère des nouveaux médias les plus grands ennemis de notre espèce.

Internet (od) rzeczy. Przemysł 4.0 i fatum automatyzacji, Aleksandra SOWA

Badaczka nowych mediów. Z kryptologiem Hansem Dobbertinem w Horst Görtz Institute for Information Security prowadziła jedne z najważniejszych europejskich badań dotyczących kryptologii oraz bezpieczeństwa w dziedzinie technologii informatycznych. Autorka licznych publikacji fachowych. Zajmowała się także m.in. redakcją internetową w ramach „Wahlkampftour” w kampanii wyborczej Gerharda Schroedera.

Ta dyskusja trwa już w Europie, rozpędza się i skupia uwagę elit w we Francji, w Wielkiej Brytanii, w Niemczech. Po fali fascynacji tym, co niesie sieć, pojawia się coraz więcej analiz, jak wpływa to nie tylko na stan relacji społecznych, ale i na rynek pracy. Dyskusja, która wcześniej czy później dotrze do Polski i do której już teraz warto się intelektualnie przygotowywać.Ta dyskusja trwa już w Europie, rozpędza się i skupia uwagę elit w we Francji, w Wielkiej Brytanii, w Niemczech. Po fali fascynacji tym, co niesie sieć, pojawia się coraz więcej analiz, jak wpływa to nie tylko na stan relacji społecznych, ale i na rynek pracy. Dyskusja, która wcześniej czy później dotrze do Polski i do której już teraz warto się intelektualnie przygotowywać.

ABSTRACT: La deuxième vague d’automatisation, autrement que la première révolution industrielle, fait que les gens se trouvent remplacés par les machines dans les travaux non-physiques. Contrairement à la révolution industrielle, l’automatisation numérique ne frappe pas les fonctionnaires ordinaires et les travailleurs d’usines. L’automatisation de la pensée se concentre sur les groupes professionnels complètement différents. Désormais, ce n’est pas les muscles, mais le cerveau que des machines et des algorithmes doivent remplacer.

RESUME: Autrefois, éditeurs garantissaient une sorte de sélection; la presse, éditée avec soin, n’est plus – dû à la pression des blogs pétulants et sans limites. Il existait un période où participation au débat public était possible à condition d’avoir son article ou lettre publié; c’est à dire, de l’écrire avec une dose d’intelligence et d’esprit, de se résigner à la merci des éditeurs et de signer le texte avec son propre nom. Et même à ces conditions, se faire publier, c’était quelque chose! En revanche; aujourd’hui tout le monde peut publier ses commentaires sans limites sur de sites web des grands titres, ou pas si grands. Si de temps en temps ça peut résulter en un véritable brainstorming qui renforce et stimule la pensée, plus fréquemment, ce n’est que n’importe quoi, publié sous pseudonyme, ce qui n’entraine ni besoin de défendre sa position, ni nécessité de faire face à de ses critiques.

Bezpieczeństwo następnego pokolenia. Jaki będzie świat 3.0?, dr hab. Tomasz ALEKSANDROWICZ

Ekspert zarządzania informacją z Centrum Badań nad Terroryzmem. Współtworzy Instytut Analizy Informacji w Collegium Civitas w Warszawie.

Nie sposób izolować obszaru nowych mediów, przekonując, że są one zawieszone w próżni; że zmienia się komunikacja, zmieniają się media, zmienia się funkcjonowanie człowieka w społeczności, ale nie zmieniają się reguły – reguły odwieczne – świata. Moim zdaniem nie sposób dogłębnie zrozumieć wielu procesów zachodzących w komunikacji masowej, marketingu, PR bez wniknięcia w megatrendy. Nie megatrendy branży, lecz świata.

ABSTRACT:It is clear that in the times of crisis “enlightened autocracies” are doing better than democracies. Modern technologies are conducive to autocracies, allowing the fulfilment of Orwell’s dark vision. As modern democracies sink into chaos, strategic decisions are affected by partisan divisions, and politicians are increasingly dependent on large capital, will the Chinese model become an interesting alternative? Will democracy manage to repel threats, while keeping its attributes?

RESUME: Il est clair que dans les conditions de crise « les autocraties éclairées » font mieux que les démocraties. Les technologies modernes sont propices aux autocraties, permettant la réalisation de la vision sombre d’Orwell. A l’époque où les démocraties modernes s’enfoncent dans le chaos, les décisions stratégiques font l’objet des divisions partisanes, et les politiciens sont de plus en plus dépendant du grand capital, le modèle chinois deviendra-t-il une alternative intéressante ? La démocratie se défendra-t-elle contre les menaces, tout en gardant ses attributs?

L’epoca Della Migrazioni – czyli migracje w cyfrowym świecie, Michał BONI

Duński dom wielorodzinny, zarządzany przez wspólnotę mieszkaniową i istniejący od przeszło stu lat. Wraz z napływem mieszkańców o różnych orientacjach kulturowych uczono się otwartości na odmienności. Władze wspólnoty pytały przed Bożym Narodzeniem o publiczne umieszczenie różnych symboli świąt tego okresu: choinki, oznak Chanuki, symboli arabskich czy chińskich... W ostatnim roku na pytanie, czy można wyeksponować choinkę, władze wspólnoty, obecnie w prawie 60% muzułmańskie, odpowiedziały negatywnie. To są znaki, które dostrzegają zwykli Europejczycy. Jakie jest miejsce technologii, jaka jest rola nowych mediów – silnego katalizatora w procesach migracyjnych? Temat, który w Europie wchodzi do debaty publicznej, w dyskusjach o nowym, otwartym świecie wszechogarniającej zmiany.

ABSTRACT: There is a famous example of a 100-year-old Danish multi-family building, managed by a homeowner association. With the influx of residents coming from different cultural backgrounds, people learned to be open to diversity. The association’s management used to ask residents their opinion on the public display of symbols of the holiday season: Christmas tree, Hanukkah decorations, Arab or Chinese symbols... Last year, members of the management board, who are currently almost 60% Muslim, answered “no” to the question whether a Christmas tree can be showcased. These gestures are noticed by ordinary Europeans. The necessary future-oriented European migration policy must account for changing social attitudes, cultural resistance and, therefore, develop new forms of public dialogue on migration issues: the new media, various types of the social media, digital communities laying the groundwork for the cultural integration of “strangers”. Only open access to knowledge about different customs, cultures and languages can produce a redefined form of “unity in diversity”.

RESUME: Il y a un exemple célèbre de la maison danoise multifamiliale vielle de 100 ans, gérée par un syndicat de la copropriété. Avec l’afflux de résidents provenant d’horizons culturels divers, l’on apprenait à être ouvert à la diversité. Le conseil d’administration du syndicat avait l’habitude de demander l’avis des résidents à propos de l’affichage public des symboles des fêtes de fin d’année: un arbre de Noël, les signes de Hanoukka, les symboles arabes ou chinois... L’année dernière, les responsables du syndicat, à près de 60% d’origine musulmane actuellement, ont répondu « non » à la question de savoir si l’on peut exposer un arbre de Noël. Ce sont des gestes bien aperçus par les Européens ordinaires. La nécessaire politique européenne de migration orientée vers l’avenir doit rendre compte des attitudes sociales changeantes, de la résistance culturelle et, par conséquent, développer de nouvelles formes de communication avec le public au niveau des questions migratoires: les nouveaux médias, les différents types de médias sociaux, les communautés numériques jetant les bases de l’intégration culturelle des « étrangers » avec les « nôtres ». Seul l’engagement réciproque en faveur de l’ouverture aux coutumes, cultures et langues étrangères peut déboucher sur une forme redéfinie de « l’unité dans la diversité ».

Od średniowiecza do nowych mediów i z powrotem, Adam REGIEWICZ

Prof. nadzw. w Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Specjalizuje się w mediewistyce, komparatystycznych metodach badania tekstu, kulturze audiowizualnej, a ostatnio w nowych mediach. Dyrektor Instytutu Filologii Polskiej AJD, kierownik Zakładu Teorii Literatury i Pracowni Komparatystyki Kulturowej.

Na różnych obszarach kultury współczesnej dostrzegalne są analogie z okresem średniowiecza. Ukazała się właśnie monografia „Mediewalizm wobec zjawisk audiowizualnych i nowych mediów” (DiG, Warszawa 2014), w której Adam Regiewicz te analogie dokładnie analizuje: porównuje przeżycie i rozumienie czasu w obu epokach, uwypukla wspólną dla ich kultur dominację wizualności, dokonuje śmiałego zestawienia wirtualności elektronicznie generowanych światów ze średniowieczną bliskością świata nadprzyrodzonego i powszechnością wizji, podobnie odrywających te coraz bardziej rozległe światy od ludzkiej cielesności i realności. Zaprosiliśmy Autora, aby przedstawił swe prace Czytelnikom „Nowych Mediów”.

ABSTRACT: The clash of media aetas with the new media is an attempt to look at the civilisational phenomena not by the prism of continuous technological progress, but from the point of view of “long-lasting” media mechanisms and anthropological determinants that can put new technologies in an archaeological perspective. The concept, derived from Nicolas Berdyaev’s reflection on the social spirit, then continued by Umberto Eco, on the current experience of the “New Middle Ages” is based on the idea of an analogy between the medieval universalism and unifying tendencies in contemporary culture, represented by the mechanisms of economisation and technology. The latter preompts the creation of a global network covering all aspects of life: social and existential, which puts it on par with a medieval approach to technology that is used to protect a man against threats and becomes a tool of expression of these threats. The similarities between the new media and cultural practices of the Middle Ages allow to diagnose the communication condition of the modern society, and thus to better understand the situation of a contemporary man in a reality of the new media, as well as the culture itself in which he lives and the identity he assumes.

RESUME: Le choc des media aetas avec les nouveaux médias est une tentative de regarder les phénomènes de civilisation non pas par le biais du progrès technologique continu, mais du point de vue des mécanismes médiatiques et des déterminants anthropologiques de « longue durée » qui permettent de mettre les nouvelles technologies dans une perspective archéologique. Le concept, dérivé de la réflexion sur l’esprit social de Nicolas Berdiaev, poursuivie ensuite par Umberto Eco, sur l’expérience actuelle du « nouveau Moyen Age » est basé sur l’idée d’une analogie entre l’universalisme médiéval et les tendances unificatrices dans la culture contemporaine, représentées par les mécanismes de l’économisation et de la technicité. Cette dernière favorise la création d’un réseau global, couvrant tous les aspects de la vie: existentiels et sociaux, ce qui la met à égalité avec l’approche médiévale à la technologie qui sert à protéger l’homme contre les menaces et devient un outil d’expression de ces menaces. Les similarités entre les nouveaux médias et les pratiques culturelles du Moyen Age permettent de diagnostiquer la situation de communication de la société moderne, et donc de mieux comprendre la situation de l’homme contemporain dans la réalité des nouveaux médias, ainsi que la culture même où il fonctionne et l’identité qu’il assume.

Odkupienie klerka, Wojciech ENGELKING

Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego studiujący w Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Publikował w „Do Rzeczy” i „Tygodniku Powszechnym”. Jesienią 2014 r. w wydawnictwie Świat Książki ukaże się jego powieść „(niepotrzebne skreślić)”.

„Agonia wiedzy. Koniec ekspertów. Śmierć elit” – te hasła, wyrzucane z prędkością karabinu maszynowego przez Toma Nicholsa w „Nowych Mediach” wyd. 7, spowodowały wrzenie. Nichols pisał o przyspieszeniu w komunikacji, bezgranicznym i nie do końca rozumnym otwarciu się mediów i dewastacji autorytetów w świecie, w którym każdy wie wszystko – sięgając do Wikipedii. Kierując do druku tekst Toma Nicholsa, czułem, że nadejdzie riposta. Wojciech Engelking to jeden z najciekawszych twórców młodego pokolenia. Arystokrata rozumu. Oto jego tekst.

ABSTRACT: The new media offer a great opportunity for the intellectual elite involved in today’s public debate. With the new media, an intellectual knows that he must be understood beyond his local community: he needs therefore to follow generally accepted principles, developing the concept of the end of ideologies – but not of ideas – as predicted by Daniel Bell half a century ago. It may be incorrigible optimism on my side, something that I will regret one day, but I think it is going to be a great century for intellectuals.

RESUME: Les nouveaux médias offrent une grande opportunité pour l’intelligentsia qui intervient dans le débat public aujourd’hui. Grâce aux nouveaux médias, un intellectuel sait qu’il doit être compris non seulement dans sa communauté locale: il faut donc agir sur le champs des principes généralement reconnus en vertu du concept de la fin des idéologies – mais pas des idées – énoncé par Daniel Bell il y a un demi-siècle. Il se peut qu’il s’agit d’un optimisme incorrigible que je regretterais un jour, mais je pense en effet qu’un grand siècle se prépare pour l’intelligentsia.