Umiejętność przekraczania własnych granic, wychodzenie ze strefy komfortu, próbowanie mało wygodnych postaw to mechanizmy wspierające rozwój. Warunkiem koniecznym jest zadbanie, aby wszystkie te elementy nie były motywowane wyłącznie próbą zadowolenia całego otoczenia przy jednoczesnym zaniedbaniu własnych potrzeb.

Deficyt miłości

„Ludziozadowalacze”, w języku angielskim określani jako people pleasers, to ci, którzy nieustannie przedkładają potrzeby innych nad własne. Często znajdują się w stanie frustracji, wyczerpania i głodu emocjonalnego z powodu nieumiejętności wyznaczenia granic. Mimo to nadal pomagają innym, aby ich uszczęśliwić. Zmagają się z przytłoczeniem wymaganiami innych osób.

Dzieje się tak, ponieważ kieruje nimi emocjonalny głód, potrzeba zadowolenia innych i bycia lubianym. To prowadzi do niezadowolenia i bezradności, szczególnie gdy ich wysiłki nie są doceniane lub odwzajemniane. Bardzo często w grupie people pleasers znajdują się kobiety, które ukształtowane przez wymagające środowisko, osadziły się w tej roli dla uzyskania pozorów komfortu emocjonalnego. W swojej głęboko zakorzenionej potrzebie stabilizacji i akceptacji „ludziozadowalacze” zapominają rozpoznawać i wyznaczać zdrowe granice, aby chronić się przed wyczerpaniem emocjonalnym. Model funkcjonowania osób, które stale zabiegają o zadowolenie wszystkich wokół, określany jest też jako self-love deficit disorder. Specjaliści podkreślają, że niezbędne jest, aby osoby o tendencji do zadowalania innych za wszelką cenę wypracowały sobie strategie pomagające im w rozwijaniu zdrowszych relacji ze sobą i innymi. W toku oddziaływań terapeutycznych należy pomóc takiej osobie działać bez poświęcania własnych potrzeb.
 

Co ludzie powiedzą?

Nieustająca presja, wywierana na sobie i zbudowana na fundamencie bycia ocenianym i krytykowanym przez otoczenie, może być bardzo niszcząca. Uwolnienie się od myślenia o tym, co ludzie powiedzą jest niezbędne na drodze do ukształtowania na nowo spojrzenia na swoje relacje z otoczeniem.

People pleasers – zadowalacze czy pochlebcy – żyją w cieniu dziecięcych strategii na przetrwanie. Te zachowania są błędnie wiązane wyłącznie z kobietami, lecz i mężczyźni je przejawiają. Stanowią źródło dyskomfortu, a niejednokrotne cierpienia spowodowanego nieodpowiednim poziomem stosunków ze środowiskiem i brakiem zaspokojenia elementarnych potrzeb emocjonalnych. Bywa tak, że people pleasers w relacji z osobami o rysie narcystycznym pozostają długo, choć jest ona niewygodna. W rzeczywistości przygnieceni są poczuciem osamotnienia i niezrozumienia. Zagadnienie „ludziozadowalaczy” zgłębia w magazynie Zwierciadło Joanna Olekszyk. Warto sięgnąć po tę lekturę i poznać wątek people pleasers. W artykule opublikowanym w „Na Temat” można też sprawdzić, czy cechy osoby zadowalającej otoczenie dotyczą Państwa lub kogoś bliskiego.

Źródła:

1. Joanna Olekszyk, Jak uporać się z wewnętrzną presją wiecznego zadowalania innych? Pytamy Katarzynę Miller, Zwierciadło, https://zwierciadlo.pl/psychologia/532540,1,jak-uporac-sie-z-wewnetrzna-presja-wiecznego-zadowalania-innych-pytamy-katarzyne-miller.read (dostęp: 14.03.2023).

2. Ola Gersz, Ciągle mówisz „przepraszam", mimo że... nie masz za co. Oto 10 znaków, że jesteś zadowalaczem, Na Temat, https://natemat.pl/353007,kim-jest-people-pleaser-10-znakow-ze-to-ty-nieasertywnosc-przepraszanie (dostęp: 14.03.2023).