Od wielu lat trwa dyskusja na temat konieczności noszenia w szkołach mundurków przez uczniów. Jest wielu zarówno zwolenników, jak i przeciwników tego pomysłu. Jedna ze śląskich dziennikarek postanowiła sprawdzić, co o takim rozwiązaniu myślą uczniowie i nauczyciele szkół, w którym takie rozwiązanie obowiązuje. Co się okazuje?

Otóż tam, gdzie uczniowie muszą chodzić do szkoły takie same ubrania, przytłaczająca większość rodziców popiera takie rozwiązanie. Z uczniami sprawa wygląda inaczej.

„Żeby niczego nie narzucać, postanowiliśmy zawiesić nakaz do pierwszego spotkania z rodzicami. Z ankiet, które wypełniali wszyscy obecni, wynikało, że większość jest za” – opowiada dyrektorka jednej ze śląskich podstawówek.

Są też placówki, w których mundurki obowiązują tylko w jednej klasie, np. sportowej, gdzie wszyscy noszą koszulki z logo drużyny. Okazuje się, że bywa, iż pozostali uczniowie im zazdroszczą: „Przyjemnie na nich patrzeć. Inni zlewają się w jeden tłum, a oni to co innego. Od razu wiadomo, z jakiej są klasy” – mówi gazecie jeden z uczniów. Jednak większość młodych ludzi nie lubi takiego obowiązku. „To byłoby odebranie wolności”, „nie chcę nosić stroju odgórnie narzuconego”, „mundurek to raczej nie, jak już to tarcza” – mówią uczniowie.

A co mówią specjaliści? Z jednej strony słychać głosy za wyrównywaniem poziomu uczniów i budowaniem wspólnoty w ramach grup rówieśniczych. Poprzez ujednolicony strój uczniowie mogą zidentyfikować się nie tylko z placówką, do której uczęszczają, lecz także z grupą rówieśniczą. Wyraźne określenie swojej przynależności daje im poczucie wspólnoty i wsparcia w ramach grupy. Dodatkowo obowiązek noszenia mundurków nie wywołuje wśród uczniów potrzeby manifestowania swojego statusu społeczno-ekonomicznego. Dzieci i ich rodzice nie muszą martwić się o markowe ubrania, które zawsze są poddawane ocenie przez dzieci z bogatszych domów.

Natomiast z drugiej strony pojawiają się głosy przeciwników. Manifestują oni zagrożenie dla indywidualności, która dla nastolatków jest niezwykle istotna. Jest to bowiem czas, w którym kształtują własną osobowość – dokonują samookreślenia, którego integralną częścią jest strój.