Taka niewielka kreska, a jakie duże ma znaczenie... Zarówno w tekście pisanym odręcznie, jak i w tym tworzonym na komputerze możemy zauważyć, że łącznik różni się od dobrze znanego myślnika. Jednak znaki te często są ze sobą mylone. 

Łącznik „-” jest krótszy od myślnika „–”. Warto przypomnieć, że ich różny wygląd wynika z ich odmiennych funkcji. W tym tekście skupimy się na łączniku – na tym, kiedy się go używa i jak powinno się go zapisywać. Poniżej znajdują się grupy najczęściej występujących wyrazów zapisywanych z łącznikiem. Ponadto są to wyrazy, w których pojawia się najwięcej pomyłek. Z łącznikiem piszemy:

  • nazwy własne zapisywane wielką literą (nazwiska, nazwy członków narodów, nazwy państw) połączone z przedrostkami takimi jak: anty-, pseudo-, super-, np. super-Polak;
  • nazwy miejscowe złożone z dwóch rzeczowników, które wspólnie nazywają miejscowość, np. Czechowice-Dziedzice;
  • nazwiska złożone z dwóch nazwisk lub nazwiska i pseudonimu, np. Skłodowska-Curie, Boy-Żeleński;
  • przymiotniki złożone z dwóch i więcej członów równorzędnych znaczeniowo, np.  flaga biało-czerwona, klasa biologiczno-chemiczna
  • rzeczowniki złożone z dwóch równorzędnych członów, np. fryzjerka-kosmetyczka
  • pary wyrazów występujących zawsze razem, np. czary-mary, baba-jaga;
  • wyrażenia, w których używamy przymiotnika złożonego dwa lub więcej razy, np. dwu-, trzygodzinny;
  • połączenia z literą lub liczbą, np. potęga n-ta, 8-letni;
  • formy utworzone od skrótowców, np. PRL-owski, TOPR-u.

Należy podkreślić, że ta lista nie jest pełna – pisownia pozostałych wyrazów pisanych z łącznikiem jest szczegółowo opisana w słowniku ortograficznym.

W piśmie ręcznym należy różnicować długość łącznika i myślnika. Natomiast aby napisać łącznik w edytorze tekstowym, wystarczy nacisnąć klawisz znajdujący się między ¬„0” a „=”.  Często w ten sposób bywa błędnie zapisywany myślnik – należy pamiętać, że myślnik w programach tekstowych zapisywany jest np. za pomocą skrótu Ctrl + „-” (minus na klawiaturze numerycznej) lub przez wstawienie odpowiedniego symbolu. Co ważne, łącznika nie oddziela się spacjami od wyrazów, które są członami danego zestawienia. Czyli zapiszemy: biało-czerwony, a nie: „biało - czerwony” – taki błąd jest bardzo częsty, niestety nie tylko w tekstach publikowanych w internecie. 

Na koniec warto dodać, że jeżeli chcemy podzielić wyraz, który zawiera łącznik, i drugi człon przenieść do następnej linijki, to należy zapisać znak przeniesienia na końcu linijki oraz łącznik na początku następnej linijki, np.:

południowo-
-wschodni