Nie tylko Światowy Dzień Nauczyciela, lecz także narodowy Dzień Dziecka uważany jest w Kongo za święto szkolnictwa i edukacji. Drugie z tych świąt przypada na 25 grudnia. Pomimo niezwykle trudnych warunków pracy tutejsze społeczności starają się obchodzić święta godnie.

Z roku na rok sytuacja w kongijskiej oświacie dramatycznie się pogarsza. Jeszcze w 1991 r. do szkół podstawowych uczęszczało 79 proc. dzieci, podczas gdy w 2005 r. wskaźnik ten spadł do zaledwie 44 proc. (dane ONZ). Organizacje międzynarodowe alarmują, że wskutek kryzysów politycznych i ekonomicznych w Kongo sukcesywnie spadają nakłady na edukację. W efekcie większości szkół brakuje podstawowego wyposażenia – ławek, tablic. Dzieci i młodzież zdobywają wiedzę, często siedząc na podłodze, a w skrajnych wypadkach – także na dworze, w cieniu drzew.

W takich warunkach trudno o efektowne obchodzenie nauczycielskiego święta. Stąd społeczności szkolne koncentrują się na tym, co powszechnie dostępne i naładowane pozytywnymi emocjami – wspólnych tańcach, śpiewach, skromnych poczęstunkach. W tym czasie w stolicy państwa – Brazzaville podczas okolicznościowych przemówień władze kraju co roku przyznają, że sytuacja w oświacie jest zła i wymaga radykalnych działań naprawczych. Tymczasem wg danych Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) wydatki na oświatę w ostatnich latach były niższe niż na początku lat 90.

O kongijskiej oświacie:

• System edukacji w Kongo jest oparty na francuskim wzorze. Język francuski jest językiem wykładowym.
• Niemal połowa obywateli Kongo (47 proc.) ma poniżej 15 lat.
• W Kongo obowiązuje 10-stopniowy system oceniania. Najwyższą notą jest A, a najniższą – F. Próg zaliczenia wyznacza nota C, a C–, D i F to oceny negatywne.