Nawiązujące do wielowiekowej tradycji ceremonie o zmierzchu, ale też kampanie społeczne uświadamiające, jak ważną rolę odgrywa edukacja w życiu społecznym – to niektóre ze sposobów obchodzenia Dnia Nauczyciela w Nowej Zelandii.
Święto to obchodzone jest w tym kraju 29 października, a ponadto obchodzony jest tu Światowy Dzień Nauczyciela – 5 października. Jednym z ciekawszych zwyczajów są spotkania organizowane o zmierzchu na plażach przez New Zealand Education Institute (największą organizację oświatową kraju). W tym roku główna ceremonia odbyła się w Gisborne (niewielkie miasto położone na wschodnim wybrzeżu Wyspy Północnej). Głównym punktem obchodów jest przekazanie rākau kōrero (dosł. mówiący kij) od zaprzyjaźnionych szkół i instytucji z innych krajów. Tradycja ta nawiązuje do zwyczajów plemiennych, a sam „mówiący kij” ma symbolizować przekazywanie wiedzy, doświadczenia i wartości.
Przekazaniu rākau kōrero towarzyszy maoryska ceremonia powitalna pōwhiri, na którą składają się tańce, śpiewy i przemowy zwieńczone hongi – powitaniem polegającym na zetknięciu czół i nosów witających się ludzi. Stąd też wieloraki charakter spotkań organizowanych w Dniu Nauczyciela przez NZEI. Z jednej strony stanowią one okazję do refleksji nad pracą nauczycieli i funkcjonowaniem systemu oświaty, a z drugiej – są zabawą, żywym świętowaniem, czerpiącym z tradycji Maorysów.

Innym sposobem podkreślenia roli nauczycieli i ich wysiłku są kampanie społeczne organizowane w Dniu Nauczyciela przez New Zealand Teachers Council. Tegoroczna odbywała się pod hasłem „DNA nowozelandzkiej edukacji”. Jej organizatorzy przekonywali, że nauczyciele są jak DNA: ich praca determinuje przyszłe wybory i ścieżki kariery uczniów.

Ciekawostki z Nowej Zelandii:

– Rok szkolny rozpoczyna się tu zwykle pod koniec stycznia, a kończy w połowie grudnia. Konkretne daty są ustalane indywidualnie przez szkoły i uczelnie.

– Subwencja oświatowa jest dzielona między poszczególne szkoły na podstawie tzw. decyla socjoekonomicznego. Parametr ten jest wypadkową m.in. zawodów i poziomu wykształcenia rodziców uczniów uczęszczających do placówki oraz przeciętnych dochodów w rodzinach.

– W hierarchii tubylczych plemion Maorysów nauczyciele, zwani tohunga, zaliczani byli do klasy rządzącej.