„Potrzeba nauczycieli!” (A Call for Teachers!) – pod takim hasłem odbywają się w tym roku obchody Międzynarodowego Dnia Nauczyciela. UNESCO wraz z partnerskimi instytucjami każdego roku organizuje nauczycielskie święto, które stanowi także przesłanie dla całego środowiska oświatowego i międzynarodowej społeczności.

„Nic nie przyczyni się bardziej do budowania trwałego fundamentu pokoju i zrównoważonego rozwoju niż edukacja na wysokim poziomie, dostarczona przez dobrze wyszkolonych, odpowiednio wynagrodzonych i wysoko zmotywowanych nauczycieli” – napisano w zaproszeniu do międzynarodowych obchodów, które 5 października odbyły się w Paryżu.

To właśnie nauczyciele są motorem lepszego jutra. Dobrze wyszkoleni, zmotywowani oraz dobrze opłacani nauczyciele, jak dalej czytamy w zaproszeniu UNESCO, to szansa na likwidację problemów w dzisiejszej edukacji na całym świecie. Międzynarodowy Dzień Nauczyciela ma przypomnieć o roli i wartości zawodu nauczyciela.

Szkół, systemów edukacyjnych, rozwiązań i potrzeb jest tak dużo, jak krajów na świecie. Edukacja w każdym z państw jest inna, ale wspólne jest jedno: chęć dania młodym pokoleniom tego, co najlepsze. I tu najważniejszy jest nauczyciel. Jak jego święto obchodzi się w najodleglejszych zakątkach globu? Jak organizują edukację państwa Europy, Azji czy Afryki? Jak traktuje się zawód nauczyciela na różnych kontynentach?

Rozpoczynamy cykl, w którym pokażemy, jak to święto jest obchodzone w krajach na całym świecie. Zapraszamy w międzynarodową podróż po rozmaitych kontynentach i zwyczajach.

Na początek sprawdzimy, jak wygląda święto w Kamerunie. Tam Dzień Nauczyciela jest obchodzony wyjątkowo hucznie!

***

Tradycyjne stroje i parada nauczycieli

Dzień Nauczyciela w Kamerunie to huczne święto, obchodzone przez całą lokalną społeczność. Punktem kulminacyjnym obchodów jest wielka parada nauczycieli maszerujących w specjalnie przygotowanych na ten dzień strojach.

W Kamerunie Dzień Nauczyciela obchodzony jest 5 października, który jest wolny od zajęć. Przygotowania do tego dnia zaczynają się już kilkanaście dni wcześniej, kiedy to nauczycielki (zawód ten jest silnie sfeminizowany w Kamerunie) zamawiają specjalnie na tę okazję tradycyjne stroje, tzw. kabba. Występują w nich podczas uroczystej parady, w której biorą udział wszyscy nauczyciele z danej miejscowości. To główny i szczególnie wyczekiwany punkt obchodów Dnia Nauczyciela w Kamerunie.

Po paradzie wszyscy pedagodzy zbierają się na coroczne spotkanie w luźnej atmosferze. Części oficjalnej towarzyszą także rozgrywki sportowe. Atrakcją bywają m.in. mecze piłkarskie nauczycielskich drużyn. Wieczory zaś to najczęściej czas spotkań w mniejszych gronach, jednak zawsze w świątecznej atmosferze.

Kameruńska oświata to tak naprawdę połączenie dwóch systemów edukacyjnych. We wschodniej części kraju dzieci uczą się w systemie francuskim, natomiast w zachodniej dominuje system brytyjski. Co ciekawe, oba mają odrębny sposób oceniania. W systemie francuskim obowiązuje sześciostopniowa skala ocen (od bardzo dobrej do niedostatecznej), zaś w systemie brytyjskim – czterostopniowa skala (od najwyższej noty A do najniższej D).

Obowiązkowa edukacja trwa 6 lat. Szkoły podstawowe są bezpłatne od 2000 r., jednak rodzice muszą ponosić koszty mundurków szkolnych oraz podręczników. Relatywnie wysoka odpłatność za edukację na wyższych szczeblach powoduje, że niewiele rodzin decyduje się na kontynuowanie edukacji swoich dzieci. Większość z nich kończy ją na poziomie szkoły podstawowej. Problemem edukacji w Kamerunie jest także brak wystarczającej liczby dobrze wykształconych nauczycieli oraz przepełnienie szkół.