Jak współpracować z rodzicami ucznia? Część 5., czyli o tym, dlaczego ważna jest wymiana informacji na bieżąco

(oprac. Małgorzata Rożyńska*)

Warunkiem odpowiedniej współpracy nauczyciela i rodziców jest wymiana informacji na temat postępów ucznia bądź ich braku, a także oszacowanie możliwości udzielenia uczniowi pomocy i realnej perspektywy osiągnięcia w danym zakresie poprawy.

Rodzice nie zawsze zauważają, że ich dziecko nie radzi sobie w nauce lub ma kłopoty z rówieśnikami, ponieważ zachowanie jego może być odmienne i skrajnie różne w obydwu środowiskach, np. uczeń pragnący zwrócić uwagę nauczyciela uporczywie przeszkadza w prowadzeniu lekcji, ale takich zachowań może nie ujawniać w domu. W związku z tym nauczyciel powinien utrzymywać stały kontakt z rodzicami w ramach konsultacji indywidualnych. 

Nauczyciel powinien przygotowywać się do spotkań z rodzicami i przewidywać ich pytania. Warto przygotować sobie odpowiedzi na przykładowe pytania:

  • Jak rodzic ma współpracować z nauczycielem, aby najlepiej pomóc dziecku pokonać zauważone trudności?
  • Jak nauczyciel wesprze dziecko podczas lekcji, gdy zauważy u niego trudności (w nauce/zachowaniu)?
  • Jak rodzic ma motywować dziecko do systematycznej nauki lub zmiany zachowania?
  • Jakie wskazówki, metody i pomoce rodzic ma stosować w czasie pracy z dzieckiem?
  • Kiedy, gdzie i jak można się kontaktować z psychologiem, specjalistą terapii pedagogicznej, pedagogiem szkolnym?
  • Gdzie udać się z dzieckiem na badania psychologiczno-pedagogiczne (adres poradni psychologiczno-pedagogicznej)? Jak przebiega badanie w poradni?
  • W jaki sposób rodzice mogą pomagać swojemu dziecku w nauce i odrabianiu zadań domowych, jak mogą rozwijać jego koncentrację uwagi?
  • Jakie są sposoby dostosowywania wymagań, oceniania i warunków pracy do potrzeb uczniów z SPE na zajęciach?
  • Jakie są formy dostosowania i kryteria oceniania uczniów z SPE podczas egzaminów zewnętrznych?
  • Jak niwelować skutki długotrwałych niepowodzeń w nauce, jeśli się pojawiły?

Nauczyciel powinien również poznać kwestie, na których wyjaśnienia rodzice mogą oczekiwać – sposób kontaktowania się rodziców z nauczycielem. 

Kwestię tę ustalają wspólnie nauczyciel i rodzice. Może to być pisemna korespondencja (np. mailowa), z góry ustalone spotkania lub kontakt telefoniczny. Ważne jest, aby uwagi pisemne były przez rodziców podpisywane, komentowane. Brak takiego uzgodnienia może powstrzymywać rodziców przed kontaktami z nauczycielem, ponieważ mogą się obawiać, że zajmą nauczycielowi zbyt wiele czasu lub też będą postrzegani jako nadopiekuńczy. Warto uzgodnić, w jakich sprawach i terminach (dniu tygodnia i porze dnia) mają się kontaktować obie strony. 

LITERATURA
Babiuch M., Jak współpracować z rodzicami trudnych uczniów?, Warszawa 2002. 
Bogdanowicz M., Adryjanek A., Rożyńska M., Uczeń z dysleksją w domu. Poradnik nie tylko dla rodziców, Gdynia 2007. 
Bogdanowicz M., Bućko A., Czabaj R., Modelowy system profilaktyki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom z dysleksją, Gdynia 2008.
Christopher C.J., Nauczyciel – rodzic. Skuteczne porozumiewanie się, Gdańsk 2004. 
Jadczak-Nowacka M., Rodzice w szkole. Kłopot czy pomoc?, Warszawa 2007. 
Mańkowska I., Rożyńska M., Warsztat specjalisty terapii pedagogicznej, Gdynia 2012. 
Płócińska M., Rylke H., Czas współpracy i zmian, Warszawa 2002.

*Małgorzata Rożyńska. Specjalista terapii pedagogicznej, pedagog, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, logopeda. Zajmuje się wspieraniem dzieci z trudnościami w nauce. Współautorka Metody ORTOGRAFFITI z Bratkiem.