Co należy wiedzieć o profesjonalnym wykorzystaniu głosu? Część 8., czyli o tym, że na jakość dźwięku ma wpływ głębokość oddechu

(oprac. Małgorzata Rożyńska*) 

Najkorzystniejszy jest oddech, w którym uczestniczą wszystkie części płuc. Podczas takiego oddychania nie mogą unosić się ramiona, natomiast powinien pracować silny mięsień przepony, który wypychając powietrze do góry, spowoduje rozchodzenie się dolnych żeber na boki. Jeśli chcemy, aby lepiej pracował nasz mózg i serce, dbajmy o taki właśnie sposób oddychania. To z kolei sprawi, że będziemy się lepiej czuć. Ale nie tylko o te aspekty chodzi przy tego rodzaju oddychaniu. Umiejętność oddychania w taki sposób (takim torem) w naszym zawodzie jest niezwykle istotna, również dlatego, że oddychanie odgrywa ważną rolę w procesie powstawania dźwięku. Na jego jakość wpływa przede wszystkim głębokość oddechu. 

Skoro najbardziej pożądany jest oddech pełny, głęboki, czyli przeponowo-brzuszny, warto go wypracować. W nauce takiego oddechu pomagają ćwiczenia oddechowe oraz obserwacja oddechu. Zacznijmy od obserwacji. 

Stań przed lustrem i weź głęboki wdech. Zaobserwuj: czy unoszą się w górę twoje ramiona, jeśli tak, oznacza to, że oddech przebiega torem piersiowym. Jeżeli obserwujesz wyraźny ruch wypchnięcia brzucha i rozsunięcie się żeber wówczas twój oddech ma tor brzuszno-przeponowy.

Po przebudzeniu, kiedy jesteśmy zrelaksowani i wypoczęci, oddychamy miarowo, a nasza przepona pracuje spokojnie. W wolnej chwili wypróbuj takie ćwiczenie:

  • W leżącej pozycji na plecach przeciągnij się w różnych kierunkach, ważne, aby popracowało całe ciało – ręce, nogi, szyja. Przeciągając się, weź głęboki wdech, a następnie swobodnie, długo i szeroko ziewaj, wymawiając głoskę „aaa…” Obserwuj, co dzieje się z oddechem. W czasie ziewania oddychasz naturalnie torem brzusznym. Popróbuj w ciągu dnia poćwiczyć taki sam oddech. Wypracuj go i powtarzaj. Uświadomienie i zapamiętanie takiego właśnie typu oddychania jest twoim celem. 

LITERATURA

Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.), Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Opole 2001.

Obrębowski A. (red.), Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej, Poznań 2008.

Styczek I., Logopedia, Warszawa 1980.

Walencik-Topiłko A., Głos jako narzędzie. Materiały do ćwiczeń emisji głosu dla osób pracujących głosem i nad głosem, Gdańsk 2009.

www.logopeda.pl

* Małgorzata Rożyńska. Specjalista terapii pedagogicznej, pedagog, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, logopeda. Zajmuje się wspieraniem dzieci z trudnościami w nauce. Współautorka Metody ORTOGRAFFITI z Bratkiem