Przedstawione niedawno propozycje zmian, dotyczące między innymi godzin prac oraz płac nauczycieli wszystkich specjalności, stały się przyczynkiem do wzniecenia głośnej debaty w tym obszarze. Głosy są podzielone. Podkreślany od lat misyjny charakter zawodu nauczyciela nie przekonuje młodych, zdolnych ludzi do podejmowania wysiłku i pracy w polskich szkołach. Czy ogłaszane postulaty w zakresie reform mogą odmienić ten stan?

Ambiwalencja statusu

Okres edukacji zdalnej stał się dobrym momentem do podnoszenia wielu dysput o kształcie oświaty. Również sam etos pracy nauczyciela i jego status społeczny był prześwietlany przez znawców tematu. Dyskutowano o zasadności strajku, który rozgrzał opinię publiczną w kwietniu 2019 r. Rozmawiano również o korelacji między samopoczuciem uczniów a stosowaniem nowoczesnych metod w pedagogice. Skrajne emocje i opinie pojawiały się w każdym kontekście. Mityczne 18 godzin pensum stało się kartą w dyskusji, chociaż de facto nie jest wyznacznikiem jakiegokolwiek standardu. Wielu nauczycieli chciałoby pracować tyle, ile wyznacza dla etatu kodeks pracy i ani godziny więcej. Czy zatem jest możliwe znalezienie złotego środka, który spowoduje, że wszystkie zainteresowane strony – rodzice, nauczyciele, uczniowie oraz zarządcy systemu – osiągną kompromis? Trudno w rozmowach znaleźć jeden solidarny głos, który mógłby stać się punktem wyjścia do przekształcenia chaotycznych debat w praktyczne i planowe działanie. Dostosowanie szkół do realiów obecnego świata i wyjście naprzeciw potrzebom młodzieży w tych szkołach przy jednoczesnym zadbaniu o należny szacunek dla trudnego zawodu nauczyciela to najważniejsze postulaty.
 

Etos i szacunek

Cytowany przez Jarosława Kordzińskiego, słynnego edukatora i komentatora rzeczywistości szkolnej, prof. Andreas Schleicher podkreśla, że wyzwaniem dla nowoczesnych systemów edukacji będzie przede wszystkim wyłowienie, wsparcie w rozwoju oraz zatrzymanie w szkole najlepszych nauczycieli. Rodzi się wątpliwość, czy proponowane reformy zatrudnienia będą służyły temu celowi. Odczarowanie mitu osiemnastu godzin oraz przywracanie powszechnego szacunku dla całej grupy zawodowej może wymagać rozwiązań, które jeszcze nie pojawiły się na stole. Odgórna deprofesjonalizacja tak ważnego dla społeczeństwa zawodu może skutkować długofalowymi konsekwencjami, które będą odbiegały od wyznaczonego przez ostatnie dysputy wzorca. Może warto szczegółowo i rozważnie przeanalizować nowe propozycje ministerialne, aby mieć poczucie, że opinia na temat reform opiera się na rzetelnym zbadaniu tematu. Jeden z ważniejszych zawodów społecznego zaufania potrzebuje mądrych, wspierających rozwiązań, które zatrzymają w nim ludzi pełnych pasji. Kluczowe będzie zaoferowanie im możliwości do tego, aby ta pasja przekładała się na relacje z młodzieżą, która, prowadzona przez najlepszych specjalistów, będzie budowała przyszłość Polski najlepiej, jak będzie potrafiła. Co o tym sądzi Jarosław Kordziński, mogą Państwo przeczytać w jego artykule dla opiniotwórczego magazynu Wszystko Co Najważniejsze.
 

Źródło: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/jaroslaw-kordzinski-jakosc-i-etos-pracy-nauczyciela/