Nieustanny kontakt ze światem zewnętrznym, spotkania towarzyskie, obecność w sieci i ciągłe poszukiwanie nowych bodźców nie są dobrymi sposobami na to, aby osiągnąć pełnię rozwoju osobistego. Dla optymalnego wykorzystania zdobytych doświadczeń ważne jest uporządkowanie ich poza zasięgiem różnych stymulantów.

Wspomaganie myślenia

Mogłoby się wydawać, że stała ekspozycja na bodźce płynące zewsząd będzie stanowiła najlepszą metodę na zadbanie o pełnię rozwoju. Globalny dostęp do internetu oraz rozpowszechniony model korzystania z mediów społecznościowych szczególnie silnie sprzyjają utrwalaniu wzorca stałej obecności. To czuwanie i pozostawanie na wyciągnięcie ręki przez wiele godzin w ciągu dnia sprawia, że można na bieżąco śledzić pojawiające się nowe informacje. Obecność innych osób, nawet jeżeli jest tylko obecnością w sieci, potrafi skutecznie budować iluzję poczucia bezpieczeństwa i przynależności. Chociaż grupa nie jest już jedynym gwarantem przetrwania, to człowiek nadal dąży do otaczania się osobami, zwierzętami lub przedmiotami sprawiającymi, że odczuwa udział innych członków społeczności w swoim życiu. Psychiatra i terapeuta profesor Bogdan de Barbaro przypomina jednak, że dla odpowiedniego balansu oraz ochrony niezwykle istotnego pierwiastka człowieczeństwa potrzebne jest również odosobnienie. Przebywanie w samotności może stanowić bodziec do rozwoju, gdy brak innych czynników pozwoli zwolnić tempa, złapać oddech, przemyśleć problemy, bieżące kwestie danego dnia czy uporządkować nowo zdobytą wiedzę. Profesor de Barbaro zachęca do odpowiedzialnego wglądu w siebie i rozporządzanie samotnością w sposób sprzyjający myśleniu, analizowaniu i rozwojowi.
 

Produktywne oderwanie

Spośród cech podkreślanych jako wyjątkowo pożądane u ludzi dążących do sukcesu bardzo często wymienia się produktywność, kreatywność, skoncentrowanie na celu, umiejętność planowania. Współczesna psychologia wyraźnie sygnalizuje, że wszystkie te przymioty nie będą się pojawiały, jeżeli nie poprzedzi ich oderwanie od rzeczywistości i zezwolenie na swobodne błądzenie myśli. Niejednokrotnie środowiska specjalistów akcentowały potrzebę umożliwiania dzieciom poczucia, czym jest nuda i brak działania, aby w ten sposób wyzwalać pokłady pomysłowości. Zasady te dotyczą w równej mierze dorosłych. Uznany w środowisku psycholog profesor Edward Nęcka zachęca do tego, aby czasem pozwolić sobie na zaciągnięcie hamulca aktywności na rzecz pobudzenia fantazji i oryginalności w myśleniu. W świetle wyników badań różnych specjalistów takie podejście daje gwarancję zwiększania potencjału twórczego, który buduje się na kanwie swobodnego przepływu myśli. Odcięcie się na pewien czas od wpływu opinii środowiska pozwala również na bardziej oryginalne i autorskie przemyślenia. Nie sposób w ten sposób uwolnić się od brzemienia błędów poznawczych, jednak korzyści z samotnego wędrowania meandrami własnych myśli i emocji mogą okazać się zaskakujące. Zapraszamy Państwa do lektury tekstów w magazynie „Wszystko Co Najważniejsze”, w których autorytety w dziedzinie psychologii ilustrują ciekawymi przykładami temat zbawiennego wpływu samotności na kreatywność, rozwój i powrót do harmonii.

Źródła:

Bogdan de Barbaro, Pudełko zwane wyobraźnią, https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-bogdan-de-barbaro-pudelko-zwane-wyobraznia/ (dostęp: 29.07.2021).

Edward Necka, Pochwała samotności, https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-edward-necka-pochwala-samotnosci/ (dostęp: 29.07.2021).